دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
سازمان حقوق بشری ممنوعه روسی “مموریال” (یادبود)، “مرکز آزادی‌های مدنی” اوکراین و آلس بیالیاتسکی، فعال زندانی حقوق بشر بلاروس به عنوان برندگان این جایزه با کلماتی صریح از مقاومت اوکراین در برابر جنگ تجاوزکارانه روسیه دفاع کردند.
این جایزه بر اساس تشخیص و توضیح کمیته نوبل، به پاس “تلا‌ش‌های فوق‌العاده‌ای برای مستندسازی جنایات جنگی، نقض حقوق بشر و سوء استفاده از قدرت” به برندگان اعطا شده است.
بیشتر بخوانید: نوبل صلح برای فعالان حقوق بشر از بلاروس، روسیه و اوکراین
ارزش این جایزه ۱۰ میلیون کرون (برابر با ۹۲ هزار یورو) اعلام شده که بین برندگان تقسیم شده است.
در غیاب آلس بیالیاتسکی که در بلاروس در زندان بسر می‌برد، همسر او، ناتالیا پینچوک جایزه را تحویل گرفت.
آلس بیالیاتسکی که ۶۰ سال سن دارد، بنیانگذار مرکز حقوق بشر “ویاسنا” در بلاروس است. این نهاد در سال ۱۹۹۶ در واکنش به سرکوب اعتراضات خیابانی در بلاروس، تأسیس شد.
بیالیاتسکی نخست در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ به اتهام “فرار مالیاتی” دستگیر و زندانی شد. او این اتهام را همیشه رد کرده است. بیالیاتسکی سپس در سال ۲۰۲۰ در پی اعتراضات گسترده علیه دولت بلاروس، دوباره بازداشت شد.
یان راچینسکی، رئیس سازمان “مموریال و الکساندرا ماتویچوک، رئیس “مرکز آزادی های مدنی” اوکراین، نیز جوایز صلح نوبل را به نمایندگی از این نهادها دریافت کردند.
بیشتر بخوانید: نوبل صلح برای مموریال؛ سویه‌های یک پیام امیدوارکننده
یان راتچینسکی پس از دریافت جایزه حمله نظامی روسیه به اوکراین را به عنوان یک “جنگ تجاوزکارانه جنون‌آمیز و جنایتکارانه” محکوم کرد.
او همچنین اشاره کرد، از دیدگاه ولادیمیر پوتین، رئيس‌جمهور روسیه مقاومت در برابر این کشور، “فاشیسم” خوانده می‌شود که از آن به عنوان “توجیه ایدئولوژیک” برای جنگ علیه اوکراین استفاده می‌شود.
از سوی دیگر الکساندرا ماتویچوک نیز خاطرنشان کرد: «ملت اوکراین بیشتر از هر ملت دیگری آرزوی دستیابی به صلح را دارد. اما کشوری که به آن حمله شده است، نمی‌تواند اسلحه‌های خود را روی زمین بگذارد و به صلح امیدوار باشد.»
