در آخرین دور او ۲۱۶ رای آورده بود و رقیب دمکراتش هکیم جفریز ۲۱۲ رای. شش نفر نیز رای ممتنع داده بودند که در شمارش آرا محاسبه نشد.
کشاکش چهار روزه برای تعیین رئیس مجلس در تاریخ آمریکا بیسابقه است. آخرین بار در سال ۱۸۵۹ بود که انتخاب ویلیام پنینگتون جمهوریخواه با چهل و چهار دور رایگیری و هفتهها زمان همراه شد.
جمهوریخواهان منتقد مک کارتی او را فردی بسیار میانه رو میدانند. او برای جلب نظر مخالفان با آنها ملاقات کرده و امتیازاتی داده بود؛ از جمله آن که در آینده رای هر نماینده برای عزل رئیس مجلس کافی باشد و نمایندگان عادی حق بیشتری برای تاثیرگذاری در تدوین و تصویب قوانین داشته باشند. مک کارتی در همین راستا، حمایت اسکات پری، رئیس “گروه آزادی” را جلب کرد.
مککارتی بلافاصله پس از شمارش آرا سوگند خورد. او که رکورد طولانیترین سخنرانی در مجلس را دارد، این برداشت را رد کرده کهتعداد زیاد منتقدان، موقعیتش را تضعیف خواهد کرد.
هر جند گزینش مککارتی پرچالش و با اکثریت قاطع نبوده اما او اینک بعد از رئیس جمهور و معاون او، سومین فرد در ساختار قدرت سیاسی در آمریکاست. او مناسبات گرم و حسنهای نیز با ترامپ دارد. در جریان رایگیریها، رئیس جمهور پیشین آمریکا، جمهوریخواهان کنگره را به حمایت یکپارچه از مککارتی فراخوانده بود.
اعلام آمادگی بایدن برای همکاری
جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده با تبریک به مککارتی تمایل خود را برای همکاری نشان داد و گفت: «اگر بتوانم حاضرم با جمهوریخواهان کار کنم.» او افزود که زمان آن فرا رسیده است که مسئولانه حکومت کنیم و مطمئن شویم که منافع خانوادههای آمریکایی را در اولویت قرار میدهیم.
انتظار میرود با انتخاب مک کارتی، جمهوریخواهان که دست بالا را در کنگره پیدا کردهاند، فشار بر دولت بایدن را تشدید کنند و جلوی پروژههای اصلاحات را بگیرند. آنها همچنین میتوانند تحقیقات پارلمانی زیادی را در باره بایدن و دولت او به جریان بیندازند.
مک کارتی اعلام کرده که میخواهد به روند “هدر دادن بیرویه پول مالیات دهندگان” پایان دهد. او همچنین گفته که جلوی تغییر در سیاستهای مهاجرت و انرژی را خواهد گرفت.
مهاجرت کنترل نشده در امتداد یکی از مرزهای جنوبی آمریکا که باز مانده، از موضوعات داغ جمهوریخواهان در مواجهه با دمکراتهاست.