در آماری که اداره آمار چین از جمعیت اعلام کرده، هنگکنگ، تایوان و ماکائو سرشماری نشدهاند و ساکنان خارجی چین نیز در این سرشماری لحاظ نشدهاند.
دلیل این اتفاق پیرشدن جمعیت همراه با کاهش نرخ زاد و ولد در این کشور است. سال گذشته نرخ زاد و ولد در چین به ازای هر هزار نفر، ۶/۷۷ بود. این نرخ در سال ۲۰۲۱، ۷/۵۲ بود.
بیشتر بخوانید: ده میلیون زاد و ولد سالانه در چین؛ گزاف ولی اندک
علاوه بر این چین در سال گذشته بالاترین نرخ مرگ و میر از سال ۱۹۶۷ را ثبت کرد: ۷/۳۷ نفر در ازای هر هزار نفر. این رقم در سال ۲۰۲۱، ۷/۱۸ بود.
چین سالهاست که با مشکل کاهش نرخ زاد و ولد و پیری جمعیت روبروست. این روند نتیجه سیاست تک فرزندی است که دههها بر این کشور حاکم بود و با وجود توقف آن پیامدهایش همچنان قابل مشاهده است.
تنها در سال ۲۰۱۶ بود که آمار زاد و ولد در چین کمی بالا رفت.
متخصصان بالا بودن قیمت مسکن، هزینههای آموزش و بهداشت و نیز کاهش تمایل به ازدواج را از دلایل اصلی پایین بودن نرخ زاد و ولد در چین میدانند. البته به همه اینها باید پاندمی کرونا در سه سال گذشته را نیز افزود که احساس ناامنی را بین شهروندان تشدید کرده است.
بیشتر بخوانید: کاهش بی سابقه زاد و ولد و نرخ رشد جمعیت در چین
برای جبران کاهش نرخ زاد و ولد، دولت چین در سال ۲۰۲۱ اجازه فرزندآوری تا سه فرزند را صادر کرد. علاوه بر آن دولت سعی کرده با در نظر گرفتن اقدامات تشویقی زوجهای جوان را به فرزندآوری ترغیب کند؛ از جمله ارائه کمکهای مالی، اهدای مرخصی زایمان و مرخصی پس از زایمان برای پدر و مادر. اما بسیاری از زنان بیم آن را دارند که با استفاده از مرخصی زایمان و پس از زایمان، شغل خود را از دست بدهند یا امکان پیشرفت شغلیشان کمتر شود.
این برای نخستین بار از دهه ۱۹۶۰ میلادی است که جمعیت در چین به جای افزایش، کاهش داشته است. در آن زمان این کشور دچار شدیدترین بحران قحطی در تاریخ معاصر خود بود. پدید آمدن این وضعیت از برنامه صنعتیسازی و برنامه جمعی “جهش بزرگ به پیش” ناشی شده بود که توسط بنیانگذار دولت چین، مائو تسه تونگ، به اجرا درآمده بود.