عربستان برای نخستین بار میزبان جام ملتهای آسیا شد
عربستان برای نخستین بار در تاریخ، و با توجه به انصراف دیگر کشورها از میزبانی جام ملتهای آسیا ۲۰۲۷، به عنوان میزبان این دوره از مسابقات انتخاب شد.نشست سالیانه کنفدراسیون فوتبال آسیا امروز، چهارشنبه ۱۲ بهمن، در راستای تصمیمگیری نهایی در خصوص مسابقات جام ملتهای آسیا ۲۰۲۷ در بحرین برگزار شد.در پایان این نشست و پس از مشخص شدن زمان دقیق برگزاری مسابقات جام ملتهای آسیای ۲۰۲۳، میزبانی دوره آتی مسابقات در سال ۲۰۲۷ نیز به عربستان واگذار شد.
کنفدراسیون فوتبال آسیا پیش از این از انصراف ایران، ازبکستان، استرالیا و هند از درخواست میزبانی مسابقات در سال ۲۰۲۷ خبر داده بود و عربستان تنها کاندیدای کسب میزبانی این دوره بود.
چین سال گذشته و به دلیل همهگیری کرونا در این کشور، از میزبانی این مسابقات در سال ۲۰۲۳ انصراف داد و قطر که در آن زمان در تدارک برگزاری مسابقات جام جهانی بود، جایگزین این کشور شد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
عربستان نیز همچون قطر، در سالهای اخیر و با صرف هزینههای بسیار گامهای بلندی برای رقابت جدی در فوتبال آسیا برداشته است. با اتمام مسابقات جام جهانی قطر، باشگاه فوتبال النصر عربستان در انتقالی پر سر و صدا و تاریخی، با کریستیانو رونالدو فوق ستاره پرتغالی به توافق دست یافت.
پس از این، با برگزاری دیدار دوستانه پاریسنژرمن و منتخب ریاض و رویارویی دوباره مسی و رونالدو، بار دیگر نگاهها به سمت این کشور جلب توجه شد و در نهایت این کشور حالا برای نخستین بار در تاریخ، میزبانی مسابقات جام ملتهای آسیا را کسب کرده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»