بنابر این گزارش که جمعه سوم فوریه (۱۴ بهمن) منتشر شد شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران و شرکت نفت دولتی ونزوئلا ماه مه سال گذشته قراردادی به ارزش ۴۶۰ میلیون یورو امضاء کردند که فاز عملیاتی آن به زودی آغاز می‌شود.
این قرارداد برای نوسازی پالایشگاه پاراگوانا، بزرگترین پالایشگاه نفت ونزوئلا در غرب این کشور منعقد شده و هدف آن ارتقاء ظرفیت پالایش این تاسیسات به ۹۵۵ هزار بشکه در روز است.
تقویت روابط “بدون هر گونه محدودیت”
گزارش رویترز همزمان با سفر وزیر خارجه جمهوری اسلامی به کاراکس منتشر شد. در دیدار روز جمعه حسین امیر عبداللهیان با همتای ونزوئلایی او، ایوان جیل پینتو، دو طرف بر تقویت روابط دو کشور “بدون هرگونه محدودیتی” تاکید کردند.
بنابر گزارش‌ها امیرعبداللهیان روز شنبه در دیدار با نيكلاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا امضای سند همکاری جامع در سفر او به تهران را نقطه عطف روابط دو کشور عنوان کرد و “اجرای سریع تفاهمات فی‌مابین” را بسیار مهم خواند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
به نوشته رویترز ایران و ونزوئلا ماه مه سال گذشته میلادی برای بازسازی پالایشگاه کوچک “ال پالیتو” با ظرفیت ۱۴۶ هزار بشکه در روز هم قراردادی به ارزش ۱۱۰ میلیون یورو امضاء کردند که کارهای اجرایی آن در حال انجام است.
افزایش همکاری با انزوای روزافزون
ونزوئلا دارای بزرگترین ذخایر شناخته شده نفت جهان است اما به دلیل سوءمدیریت، فساد و تحریم‌های غرب اغلب تاسیسات آن فرسوده و از کار افتاده‌اند و برای تامین بنزین و گازوئیل مورد نیاز داخل هم با مشکلات زیادی روبرو است.
جمهوری اسلامی ایران که مانند ونزئلا از منزوی‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌رود در سالهای اخیر مناسبات خود با این کشور را تقویت کرده که بخشی از آن شامل صادرات میعانات گازی و قطعات مورد نیاز برای تعمیر و بازسازی تاسیسات فرسوده می‌شود.
تاسیسات پاراگوانا دارای چند واحد پالایشگاهی است که پیش از تشدید تحریم‌ها با فناوری و تجهیزات آمریکایی کار می‌کرد و اکنون با یک چهارم ظرفیت فعالیت می‌کند.
منابع آگاه به رویترز گفته‌اند، برای نوسازی این تاسیسات قرار است از فناوری و قطعات ساخت ایران و چین استفاده شود.
یکی از منابع گفته، کار نوسازی مجتمع پالایشگاهی پاراگوانا با مشارکت ۴۰۰ کارگر و تکنیسین ایرانی و هزار و ۵۰۰ نیروی ونزوئلایی انجام می‌شود.
بحران در داخل، سرمایه‌گذاری در خارج
جمهوری اسلامی در حالی در تاسیسات نفتی و پالایشگاهی ونزوئلا مشارکت و سرمایه‌گذاری می‌کند که خود با کمبود سرمایه‌گذاری در تاسیسات بالادستی نفت و گاز روبروست.
در هفته‌های گذشته و با شدت گرفتن سرما در برخی استان‌های ایران بسیاری از مناطق با کمبود گاز و سوخت روبرو شدند و “تدبیرهای” مسئولان برای مواجهه با این وضعیت نشان داد که وضعیت بحرانی است.
در نیمه دوم دی ماه “چاره‌ای” که مسئولان برای رفع کمبود گاز اندیشیده‌اند چیزی جز تعطیلی صنایع، اداره‌ها، مراکز آموزشی، خوابگاه‌های دانشجویی و ….، و توصیه به شهروندان برای استفاده از “سوخت جایگزین” و پوشیدن لباس گرم در خانه نبوده که در ادامه به قطع گاز ده‌ها هزار مشترک رسیده است.
ایران دارای دومین ذخایر شناخته شده گاز جهان است اما جمهوری اسلامی به دلیل ناکارآمدی، فساد، سیاست‌های غرب‌ستیزانه و انزوای جهانی ناشی از آن قادر به استفاده بهینه از این منابع حتی در حد تامین نیاز داخلی نیست.
جواد اوجی، وزیر نفت دولت ابراهیم رئیسی ۱۶ آذر ماه گفته بود ایران اگر طی هشت سال نتواند ۲۴۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جذب کند به واردکننده گاز و محصولات نفتی تبدیل می‌شود.
ونزوئلا، پناهگاه احتمالی سران حکومت؟
با توجه به افزایش روزافزون تحریم‌های غرب که با سرکوب خشونت‌بار جنبش اعتراضی تشدید شده انتظار نمی‌رود جمهوری اسلامی قادر به جذب بخش کوچکی از سرمایه مورد نیاز برای بازسازی تاسیسات فرسوده و تکمیل پروژه‌های تعریف شده باشد.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
در چنین حالتی سرمایه‌گذاری بیش از ۵۷۰ میلیون یورویی در صنایع پالایشگاهی ونزوئلا عجیب به نظر می‌رسد. برخی تحلیلگران این اقدام را با نگرانی از آینده و فروپاشی نظام جمهوری اسلامی بی‌ارتباط نمی‌دانند.
مطابق برخی گزارش‌های تائید نشده، سران جمهوری اسلامی ظاهرا ونزوئلا را یکی از معدود کشورهایی می‌دانند که پس از سقوط احتمالی حکومت می‌توانند به آن پناه ببرند و به همین دلیل به سرمایه‌گذاری در این کشور توجه ویژه‌ای دارند.
