خرس بلورین برلیناله برای فیلمی درباره هنر ممنوعه رقص در ایران
فیلمی درباره هنر ممنوعه رقص در ایران با عنوان «من خود، من هم می‌رقصم» جایزه خرس بلورین هفتاد و سومین دوره فستیوال فیلم برلین را در بخش ۱۴ پلاس بدست آورد.این اثر را محمد ولی‌زادگان بازیگر و کارگردان ایرانی دریافت کرد که به دلیل مشکلات دریافت ویزا، در مراسم اهدای جایزه‌اش در برلین حضور نداشت.او در گفتگو با دویچه وله فارسی درباره جایزه‌اش گفت: «از دریافت جایزه حس خوبی دارم. راستش را بخواهید، می‌دانستم که بالاخره برنده می‌شوم.»
این را وقتی فهمیدم که چند سال پیش که برای دریافت جایزه خرس طلای محمد رسول‌اف روی صحنه برلین رفتیم، من خرس را اصلا لمس نکردم. به این خاطر که فکر کردم من باید جایزه خودم را بگیرم. ولی‌زادگان سه سال پیش به عنوان بازیگر با فیلم “شیطان وجود ندارد” در برلیناله شرکت داشت.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این کارگردان جوان همچنین با اشاره به اینکه علاقمند به قصه‌گویی است گفت که فیلم “من خود، من هم می‌رقصم” یک اتوبیوگرافی است که برگرفته از زندگی دوستان و رفقایش است.
برنده خرس بلورین برلیناله ۲۰۲۳ به دویچه وله فارسی همچنین درباره دلیل تقدیم جایزه‌اش به خدانور لجه‌ای افزود: «رقص برای من اهمیت دارد. در تئاترهایم هم رقص با رویکردها و شکل‌های مختلف وجود دارد. آقای خدانور واقعا زیبا می‌رقصید. ویدئوهایش را که می‌بینم نمی‌توانم از او چشم بردارم. زیبا، از نظر زیباشناسی هنری منظورم نیست، انگار جای دیگر و حال دیگری بود. پس از دریافت جایزه، یاد او کردم و دلم خواست که صاحب این لحظات حرف بزنم.»
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
