توقف فعالیت فرودگاه حلب پس از حمله هوایی اسرائیل
در پی حمله هوایی ارتش اسرائیل به فرودگاه حلب در بامداد سهشنبه ۷ مارس و ایجاد آسیب در باند آن، فرود و پرواز هواپیماها از این فرودگاه متوقف شده است.بر اساس گزارش رسانههای دولتی در سوریه، فرودگاه حلب در سوریه صبح سهشنبه ۷ مارس (۱۶ اسفند) مورد حمله هوایی قرار گرفته است. گفته میشود این حمله توسط ارتش اسرائیل صورت گرفته است.
گفته میشود که این حمله باعث ایجاد آسیب و تخریب در باند پرواز در فرودگاه حلب شده و به این خاطر برای فرود و پرواز هواپیما نیز از کار خارج شده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
طبق گزارشها، پدافند هوایی سوریه همچنین موشکهایی را که ساعت ۲ و ۷ دقیقه بامداد به وقت محلی از دریای مدیترانه در غرب شهر ساحلی لاذقیه شلیک شدند را رهگیری و منهدم کرده است.
بیشتر بخوانید: درخواست کمک بشردوستانه سازمان ملل برای زلزلهزدگان سوریه
در طول هفتههای اخیر برخی از کشورها از فرودگاه بینالمللی حلب برای ارسال کمک و امداد رسانی به زلزلهزدگان استفاده کردهاند.
شهر حلب در سالهای گذشته به خاطر جنگ داخلی در سوریه، متحمل ویرانیهای شدید شده بود. حال این شهر در پی زلزله مرگبار ۷.۸ ریشتری نیز مجددا به شدت آسیب دیده است.
نگرانی اسرائیل از نفوذ ایران در سوریه
حکومت ایران در کنار روسیه، مهمترین متحد بشار اسد رئیس جمهور سوریه، محسوب میشود. ارتش اسرائیل به دلیل افزایش نفوذ جمهوری اسلامی در سوریه در حالت آمادهباش قرار گرفته است.
اسرائیل طی یک سال گذشته حملات خود را به فرودگاههای سوریه افزایش داده است تا از استفاده روزافزون جمهوری اسلامی از مسیرهای هوایی برای ارسال سلاح نظامی به سوریه و لبنان، جلوگیری کند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»