انفجار در مرکز فرهنگی مزار شریف با ۱۴ کشته و زخمی
بر اثر انفجار در جلسه گروهی از خبرنگاران در کانون فرهنگی در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ دو نفر کشته و ۱۲ نفر دیگر زخمی شدند. چند کودک از یک گروه سرودخوانی نیز در میان زخمیشدگان هستند.پیش از ظهر روز شنبه ۲۰ اسفند (۱۱ مارس) بمبی در مرکز فرهنگی “تبیان” واقع در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ منفجر شد.
به گفته منابع محلی این انفجار هنگامی رخ داد که شماری از خبرنگاران برای تجلیل از “روز ملی خبرنگاران” در این مرکز گردهم آمده بودند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
کمیته مصونیت خبرنگاران افغانستان با نکوهش این حمله اعلام کرد که بر اثر انفجار تا کنون دو کارمند مرکز فرهنگی تبیان در بلخ کشته شده و ۱۲ نفر دیگر نیز زخمی شدهاند. محمد فردین، یکی از خبرنگاران محلی بلخ به خبرگزاری رویترز گفت که خود او و چند خبرنگار دیگر در این انفجار زخمی شدهاند.
بنا بر اظهارات محمد آصف وزیری، سخنگوی پلیس طالبان در بلخ سه کودک در میان مجروحان هستند.
به گفته شاهدان عینی انفجار پس از سخنرانی یک مقام طالبان و همزمان با سرودخوانی گروه کودکان رخ داد. بنا برگزارشها در این جلسه در کنار خبرنگاران، شماری از مقامهای محلی طالبان نیز حضور داشتهاند.
بیشتر بخوانید: دادگاه طالبان درباره ادامه فعالیت ۱۰ رسانه تصمیم میگیرد
تا کنون هیچ گروهی مسئولیت این انفجار را برعهده نگرفته است.
در طی دو روز گذشته، این دومین انفجار است که در شهر مزار شریف به وقوع پیوسته است. دو روز پیش در یک حمله انتحاری در ساختمان ولایت بلخ داوود مزمل، والی طالبان در این ولایت به همراه دو تن دیگر کشته شدند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»