چرا امیر قلعه نویی سرمربیگری تیم ملی را پذیرفت؟
انتخاب امیر قلعهنویی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران با انتقادات فراوانی روبرو شده است. چرا این مربی با وجود ابراز عدم تمایل، این مسئولیت را پذیرفته است؟ گفتوگو با علیرضا مرزبانآغاز فعالیت امیر قلعهنویی در سمت سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران باعث شگفتی جامعه مدنی و ورزشی ایران شده است.
این مربی ۵۹ ساله به رغم تاکید بر عدم آمادگی خود برای هدایت سکان رهبری تیم ملی فوتبال ایران، پس از گذشت ۱۶ سال دوباره به این صندلی بازگشته است.
امیر قلعهنویی در طول ماههای اخیر به طور علنی از خیزش سراسری مردم علیه رژیم جمهوری اسلامی حمایت کرده بود.
او همچنین در تابستان سال ۲۰۲۱ میلادی نیز به خاطر ابراز اعتراض صریح به حکومت جمهوری اسلامی به ۳ ماه محرومیت شغلی و پرداخت ۳۰۰ میلیون تومان حریمه نقدی محکوم شده بود.
این مربی در این زمینه اشاره کرده بود: «در این ۴۰ سال فقط چیزی که بوده ظلم بوده و ظلم بوده و ظلم. نمونهاش را در فوتبال هم میبینیم. ما هم لقمهمون سالمه و هم نطفهمون و عین خیلیها نیست که این نونها را خورده باشیم.»
چرا قلعهنویی با این حال سرمربیگری تیم ملی را دوباره قبول کرده است؟
آیا با توجه به کاهش چشمگیر محبوبیت تیم ملی فوتبال ایران در بین مردم و هواداران، فعالیت این تیم همچنان از “مشروعیت ملی” برخوردار است؟
در برنامه ورزشی دویچه وله فارسی در گفتوگو با علیرضا مرزبان، مربی پیشین تیم سپاهان اصفهان، به دنبال پاسخی برای این پرسشها بودهایم.
مرزبان معتقد است که قلعهنویی فقط به عنوان “مسکن کوتاهمدتی برای تیم ملی ایران” به کار گرفته شده است.
این کارشناس همچنین تاکید میکند که تیم ملی فوتبال ایران فاقد “مشروعیت ملی” است و مقبولیت قلعهنویی در بین ملیپوشان و اهالی فوتبال ایران نیز با علامت سئوال روبرو خواهد شد.
گفتوگو با امیر قلعهنویی را در اینجا بشنوید:
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»