پاسخ به این سوال از نظر رئیس سازمان مدیریت بحران کشور مثبت است. او با اشاره به تغییرات شدید آب‌وهوایی و اقلیمی، برای استان سرسبز مازندران آینده تاریکی پیش‌بینی می‌کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدحسن نامی روز جمعه، چهارم فروردین در حاشیه سفر به مرزن‌آباد چالوس گفت اگر توجه ویژه‌ای به منطقه نشود در ۱۵ سال آینده شاهد بیابانی شدن استان مازندران خواهیم بود.
بنابر این گزارش، نامی ایران را “کشوری در مدار بحران‌های متعدد” خواند و افزود: «مازندران نیز بحران‌خیز است و بنابراین آماده‌باش کامل نیروها برای مواجهه با بحران‌ها ضرورتی انکارناپذیر در این استان به‌شمار می‌رود.»
کاهش بارندگی و خشکسالی‌های پی‌درپی و شدید معضلی است که اکثر مناطق جهان به درجاتی درگیر آن هستند. در کشوری مانند ایران سیاست‌های نادرست و ناکارآمدی مسئولان معضلات را دوچندان کرده است.
“جنگ آب” و تشنه ماندن ۱۸ میلیون نفر
این مسئله‌ای است که برخی کارگزاران حکومتی هم به آن اعتراف می‌کنند. رئیس پیشین سازمان حفاظت محیط زیست حدود دو سال پیش “سیاستمداران کشور” را متهم کرد که به توسعه پایدار اعتقادی ندارند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
عیسی کلانتری اردیبهشت سال ۹۹ در همایشی گفته بود جنگ آب بین استان‌ها شروع شده و به روستاها می‌رسد و طبیعت ایران “قربانی سیاست‌های کلان کشور” شده است.
عباس کشاورز که زمانی سرپرستی وزارت جهاد کشاورزی را بر عهده داشت سوم فروردین در یک نشست تخصصی هشدار داد که اگر مشکل آب ریشه ای حل نشود اعتراضات آبی اصفهان، همدان و خوزستان در اکثر استان‌های ایران تکرار خواهد شد.
کشاورز می‌گوید با ادامه مدیریت آب به شکل کنونی به زودی در خوش‌بینانه‌ترین حالت ۱۸ میلیون نفر از ساکنان مناطق مرکزی ایران حتی به آب شرب هم دسترسی نخواهند داشت.
خطر تشکیل کانون ریزگرد در استان گلستان
گلستان یکی دیگر از استان‌های شمالی ایران است که در سالهای اخیر هم با سیلاب‌های شدید روبرو بوده هم با خشکسالی در تابستان.
استاندار گلستان با توجه به خشکسالی‌های پیاپی در سه سال اخیرمی‌گوید باید برای مقابله با این وضعیت “اقدامات عاجل” در دستور کار قرار گیرد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
به گزارش خبرگزاری ایسنا، علی‌محمد زنگانه با اشاره به وضعیت بحرانی خلیج گرگان گفت: «اگر خلیج گرگان خشک شد برای استان گلستان یک ابرچالش می‌سازد و تبدیل بهکانون ریزگرد نمکی خواهد شد و جنگل و کشاورزی را نابود می‌کند لذا برنامه‌های علاج‌بخشی خلیج گرگان باید با جدیت انجام شود.»
وضعیت دریاچه ارومیه یکی از نمونه‌های فاجعه‌های زیست‌محیطی است که سیاست‌های نادرستی چون احداث بی‌رویه سد در حوضه آبریز دریاچه در خشک‌شدن تدریجی آن نقشی اساسی دارد.
برآورد می‌شود خشک شدن کامل دریاچه ارومیه دست‌کم به مهاجرت اجباری شش و نیم میلیون نفر از ساکنان مناطق اطراف آن منجر می‌شود و زندگی میلیو‌ن‌ها نفر در شهرهای نزدیک آن را با چالش‌های جدی روبرو می‌کند.
