بنا بر این گزارش شمار کسانی که در سراسر جهان به دلایل مختلف از جمله سرکوب و خشونت ناگزیر به فرار شده و آواره گردیده‌اند، در سال گذشته بی‌سابقه بوده است. اعتراضات گسترده در کشورهای مختلف از جمله ایران و همچنین جنگ در اوکراین از موضوعات محوری گزارش این نهاد هستند.
مارکوس بکو، رئیس عفو بین‌الملل علیرغم شمار بی‌سابقه آوارگان در جهان از رویدادهایی سخن گفته که “امیدبخش” هستند. او در این باره تصریح کرد: «شجاعت، ایستادگی و دوام انسان‌هایی که برای آزادی و عدالت به خیابن‌ها می‌روند، قابل ستایش است از ایران گرفته تا پرو و گرجستان.»
عفو بین‌الملل در گزارش سالانه خود از افزایش اعتراضات در ایران علیرغم سرکوب سخن می‌گوید؛ اعتراضاتی که در پی مرگ خشونت‌بار مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد به جریان افتاد و علیرغم گذشت ماه‌ها همچنان فرو ننشسته است.
کاتیا مولر فاهلبوش (Katja Müller-Fahlbusch) کارشناس خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین‌الملل (شاخه آلمان) با نگاه به رویدادهای سال گذشته میلادی می‌گوید: «آنچه به اعدام‌ها، بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه مربوط می‌شود، باید گفت که اوضاع در سال ۲۰۲۲ وخیم‌تر شده است.»
او می‌افزاید: «ما در عین حال شاهد خیزشی منحصر به فرد [در ایران] بوده‌ایم. شجاعتی که زنان و مردان ایران با تکیه بر آن در راه آزادی و حقوق بشری خود مبارزه می‌کنند، آن هم علیرغم تمامی خشونت‌ها و سرکوب‌ها از سوی حکومت و پس از گذشته شش ماه، درخور توجه و ستودنی است.»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
به گفته کاتیا مولر فاهلبوش، “حکمرانان در ایران از بازداشت، شکنجه و تجاوز به کودکان و نوجوانان واهمه‌ای ندارند و این کار را با برنامه و نظام‌مند انجام می‌دهند تا از این طریق خانواده‌ها و بستگان آنها را مرعوب کنند و مانع از آمدن آنها به خیابان‌ها شوند”.
او می‌افزاید که حکومت جمهوری اسلامی از صدور احکام اعدام و اجرای اعدام‌ها در ملا‌ء عام نیز به عنوان یک استراتژی در راستای مرعوب کردن معترضان استفاده می‌کند.
این کارشناس حقوق بشر تصریح می‌کند: «روند بازداشت‌ها، محاکمه‌های نمایشی، اعلام حکم اعدام و اجرای حکم تا کنون در چهار مورد بسیار پرشتاب بوده و تنها چند هفته بیش طول نکشیده است. [در ایران] هیچگونه استانداردی در ارتباط با قانونمندی و روندی قضایی مشخص وجود ندارد، بلکه هدف فقط و فقط این است که رعب و وحشت ایجاد شود.»
بنا بر اظهارات او گزارش عفو بین‌الملل در سال جاری میلادی نیز حاوی اعتراضات و محکوم کردن موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران خواهد بود، چرا که “مقامات حکومتی [در ایران] در واقع تنها یک وسیله می‌شناسند: خشونت و نقض سیستماتیک حقوق بشر”.
به باور کاتیا مولر فاهلبوش اعترضات مردمی در ایران ادامه خواهد یافت و از این رو نیاز به پشتیبانی جامعه بین‌الملل است.
او در این رابطه تصریح می‌کند: «در مورد ایران باید گفت که فشار عمومی حفاظت‌بخش است. دیپلماسی پشت پرده، برای نمونه در مورد شهروندان دوتابعیتی بازداشتی کمکی نمی‌کند. آنچه یاری‌بخش است، فشاری است که از سوی اذهان و افکار عمومی وارد می‌شود، چرا که این فشارها جنایات مسئولان سیاسی را نمایان می‌‌سازد و بهایی را که جمهوری اسلامی باید بپردازد، سنگین‌تر می‌کند.»
