اشتاین‌مایر گفت: «شما با صدراعظمی خود تضمین کردید که یک زن در رأس دولت، و همچنین قدرت زنانه برای همیشه در کشور ما امری بدیهی باشد.»
در این مراسم ۲۰ تن از نزدیکان مرکل، اعضای خانواده، سیاستمدارانی که همواره در کنار او بوده‌اند و اولاف شولتس، صدراعظم فعلی آلمان حضور داشتند. قبل از آنگلا مرکل این نشان تنها به دو صدراعظم دیگر آلمان، کنراد آدناوئر، اولین و هلموت کهل صدراعظم وحدت دو آلمان داده شده است.
سابینه هنکل، گزارشگر کانال یک تلویزیون آلمان نگاهی کرده به دستاوردهای مرکل و آنچه او را از بسیاری از سیاستمداران متمایز می‌کند.
هنکل می‌گوید: «مرکل احتمالا آرام می‌ماند. نشان دادن هیجان، خوشحالی، عصبانیت یا ناراحتی زیاد هرگز جایی در رفتار رسمی و حضور او در ملاءعام نداشته است.»
بیشتر بخوانید:آنگلا مرکل برنده جایزه صلح یونسکو شد
گرگور گیزی، سیاستمدار مطرح چپ آلمان که خود زاده آلمان شرقی پیشین است و مدت‌هاست مرکل را می‌شناسد، صدراعظم پیشین را زنی می‌شناسد که “جلال و جبروت و زرق و برق” کم‌ترین اهمیت را برایش داشت: «مرکل ۱۶ سال تمام بی‌تکلف بر این کشور ریاست کرد که قطعا یک شایستگی است.»
به عقیده او، مرکل با همه صدراعظم‌های قبل از خود متفاوت بود: «او اصلاً به مادیات علاقه‌ای ندارد، این نادر است؛ موضوعی که معمولا در مورد مردان صدق نمی‌کند.» گیزی می‌افزاید: «آنچه مردان می‌توانند، او نیز می‌تواند، حتی به عنوان یک زن از آلمان شرقی، نکته‌ای که بی‌اهمیت نیست.»
نویسنده مقاله می‌گوید، این که مرکل اولین زنی بود که به مقام صدراعظمی رسید نیز نوعی بیان شایستگی اوست که او را به الگو تبدیل کرد، چیزی که مرکل هرگز نخواسته بود باشد.
رابطه آلمان با روسیه یکی از معدود مواردی بود که به اعتبار مرکل تا حدودی صدمه زد. او برای مدتی طولانی پروژه نورداستریم ۲ با روسیه را پیش برد، اشتباهی که اکنون به خاطر آن او را سرزنش می‌کنند. منتقدین می‌گویند، مرکل به جای گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر به گاز ارزان روسیه متکی شد.
بیشتر بخوانید:دفاع آنگلا مرکل از سیاستش در قبال روسیه و اوکراین
به علاوه، از او انتقاد می‌شود که حفاظت از آب و هوا و همچنین دیجیتالی شدن و برابری زن و مرد در ۱۶ سالی که در راس أمور بود “پیشرفت چندانی نکرد و کم‌تر رؤیا و هدف بزرگی جوانه زد و شکوفا شد.”
مرکل می‌گوید: «من معتقدم که کیفیت رهبری در قرن بیست و یکم باید این باشد که شما گاهی سعی می‌کنید سکوت کنید، گاهی می‌گویید: لطفا صبر کنید، من هنوز نظر نهایی در این مورد ندارم».
بدون هیاهوی قدرت‌طلبانه
اغلب زمان زیادی طول می‌کشد تا قضاوت نهایی در مورد چهره‌های مطرح در تاریخ یک کشور صورت گیرد. سبک مدیریت مرکل در این شعار تجلی یافته بود: «قدرت در آرامش نهفته است. بدون کلمات قلدرمآبانه، بدون غرش.»
بیشتر بخوانید:تقدیر از سیاست پناهندگی؛ اهدای جایزه نانسن به آنگلا مرکل
در مقابل، بسیاری نیز او را ستایش می‌کنند: مرکل از آرامش درونی و در نتیجه قدرت برخوردار است. این قدرت در طول بحران بانکی سال ۲۰۰۸ مشخص شد، زمانی که او قول داد که پس‌انداز آلمانی‌ها امن خواهد بود. مردم به او و این که ضامن ثبات است، اعتماد داشتند. مرکل در چهار دوره به عنوان صدراعظم چهار دولت با دو شریک ائتلافی و ۱۳ رئیس حزب سوسیال دمکرات کار کرد و به عنوان تنها سیاستمدار ثابت در آلمان و همچنین در اروپا ماند.
در بروکسل آنگلا مرکل را با احترام “ماشین مصالحه” می‌نامند. مارک روته، نخست‌وزیر هلند گفته است، وقتی مرکل در شورای اروپا صحبت می‌کند، می‌توان صدای افتادن یک سوزن را هم شنید” که کنایه از تسلط آرامش بر محیط هنگام سخن گفتن او دارد.
“مهر و عطوفت برای پناهجویان”
آنگلا مرکل سیاستمداری بانفوذ و منزلت بود. با درایت او اروپا تا حدودی از بحران مالی حوزه یورو بدون صدمه جدی جان سالم به در برد. مرکل ازدواج را برای هم‌جنسگرایان امکان‌پذیر کرد و مهم‌تر از همه اینکه به پناهجویان مهر و عطوفت نشان داد.
او برای سیاست پناهجویی خود مورد انتقادهای شدید هم قرار گرفت. شاید به همین دلیل است که مرکل مهمانان خود در مراسم اهدای نشان شایستگی در کاخ بلوو را این‌گونه انتخاب کرد: همه از افراد معتمد دیرینه، بدون فریدریش مرتس، رئیس فعلی حزب دمکرات مسیحی و بدون مارکوس زودر، رئیس حزب سوسیال مسیحی که از منتقدان سرسخت سیاست پناهنجویی مرکل بوده است.
