دستگاه آنالوگ فکس در آلمان هنوز طرفدار دارد
فکس از مد افتاده و ناایمن است اما همچنان نزد آلمانی‌ها محبوبیت دارد. بیش از ۸۰ درصد از شرکت‌های آلمانی هنوز به ارتباطات کلاسیک آنالوگ متکی هستند و بسیاری ادارات هنوز از فکس برای انتقال اسناد استفاده می‌کنند.یک نظرسنجی انجمن دیجیتال Bitkom نشان می‌دهد ۸۲ درصد از شرکت‌ها در آلمان همچنان هرازگاهی از دستگاه فکس برای انتقال اسناد استفاده می‌کنند و این در بین شرکت‌هایی با ۲۰ کارمند یا بیشتر رایج‌تر است.
بیشتر بخوانیدـ:بحران کرونا به تحول دیجیتالی جهان شتاب بخشیده است
البته استفاده از فکس در مقایسه با گذشته روندی کاهشی داشته و در سال قبل انتقال اسناد و نامه‌ها از این طریق تنها ۴۰ درصد بوده است. در سال ۲۰۱۸ حدود ۶۲ درصد از شرکت‌ها تقریبا بطور دائم با فکس اسناد خود را ارسال می‌کردند. اکنون از هر دو شرکت فقط یکی آنهم گهگاه یا به ندرت از این امکان قدیمی استفاده می‌کند.
بیشتر بخوانید:موفقیت محققان در عبور از فیلترهای ارتباطات دیجیتالی
رئیس فرآیندهای کسب و کار دیجیتال در Bitkom می‌گوید که دستگاه فکس مدت‌هاست که با توجه به تغییرات دیجیتالی “مرده” به نظر می‌رسد: «اما هنگامی که یک کانال ارتباطی جای خود را باز می‌کند، معمولاً زمان زیادی طول می کشد تا آن را کاملا جایگزین کنید، حتی اگر اکنون راه‌های ارتباطی بسیار راحت تر و ایمن‌تری وجود داشته باشد».
بیشتر بخوانید:اقتصاد دیجیتالی در اتحادیه‌ی اروپا
او می‌افزاید: «با این حال، وقتی صحبت از رمزگذاری داده‌ها و در نتیجه امنیت می‌شود، کانال‌های دیجیتالی به مراتب پیشرفته‌تر از فکس هستند. البته فکس دیجیتال به طور قابل توجهی از مدل آنالوگ قبلی از امنیت بیشتری برخوردار است».
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
