۱۴ سال زندان برای “رهبر حمله” به کاپیتول
مهاجمی که با اسپری فلفل به ماموران پلیس در کاپیتول حمله کرد، به حبس سنگین محکوم شد. حکم صادره دادگاه واشنگتن، طولانی‌ترین مجازات در پرونده یورش به کنگره است.با گذشت بیش از دو سال از حمله حامیان دونالد ترامپ به ساختمان کنگره در واشنگتن، مهاجمی را که با صندلی و اسپری فلفل به ماموران محافظ کاپیتول حمله کرده بود، به ۱۴ سال زندان محکوم کرد.
حکم صادره برای این شهروند ۴۹ ساله هل پنسیلوانیا، سنگین‌ترین مجازات در پرونده حمله به کنگره آمریکاست.
بیشتر بخوانید: کمیسیون تحقیق ترامپ را “عامل اصلی” حمله به کاپیتول معرفی کرد
یورش طرفداران دونالد ترامپ به کنگره آمریکا در ششم ژانویه ۲۰۲۱ و حدود دو ماه پس از شکست او در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده صورت گرفت و اعتراضی بود علیه تایید رسمی پیروزی جو بایدن توسط نمایندگان مجلس.
گفته می‌شود که فرد محکوم، رهبری جمعیت حمله‌کننده به کنگره را بر عهده داشته و صندلی و اسپری فلفل را نیز از نیروهای امنیتی سرقت کرده بود.
او در جلسات محاکمه که دسامبر برگزار شد، در چهار اتهام مبتنی بر “حمله با سلاح خطرناک” مجرم شناخته شد.
بیشتر بخوانید: کمیته بررسی یورش به کنگره: ترامپ به سوگند خود خیانت کرد
چند روز پیش رهبر سابق گروه راست افراطی موسوم به “پراد بویز” و سه تن دیگر از اعضای این گروه نیز به “توطئه فتنه‌انگیز” محکوم شدند.
یورش به کنگره آمریکا در سال ۲۰۲۱، سنگین‌ترین حمله به این نهاد مرکزی کشور و نماد دموکراسی در آمریکا طی ۲۰۰ سال اخیر بوده است. به این خاطر و در این پرونده، تاکنون دست‌کم ۹۵۰ نفر متهم و بیش از ۶۰۰ نفر محکوم شده‌اند.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
