دو نفر در ایران به اتهام “توهین به مقدسات” اعدام شدند
قوه قضائیه جمهوری اسلامی از اعدام دو زندانی عقیدتی، یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی زارع، به اتهام “سب نبی و توهین به مقدسات” در سحرگاه دوشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ خبر داد. دیوان عالی کشور حکم اعدام آنها را تأیید کرده بود.خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه جمهوری اسلامی از اعدام دو زندانی عقیدتی خبر داد.
در این گزارش آمده است، براساس رای صادره دادگاه استان مرکزی، صدرالله فاضلی زارعی، به اتهام “سبالنبی، ارتداد فطری، قذف مادر پیامبر، استخفاف قرآن به وسیله سوزاندن، توهین به مقدسات و انتشار تصاویر خصوصی دیگران بدون رضایت”، و یوسف مهرداد به اتهام “سبالنبی و توهین به مقدسات دینی و اسلامی” به اعدام محکوم شدند.
گزارش میافزاید، این دو زندانی عقیدتی صبح دوشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ به دار آویخته شدهاند.
بیشتر بخوانید: احتمال اعدام دو زندانی عقیدتی، کشته شدن یک معلم بلوچ
پیش از این سازمان حقوق بشری ههنگاو گزارش داده بود که دو زندانی عقیدتی، یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی زارع روز پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان اراک منتقل شدهاند. خواهر یوسف مهرداد در شبکههای اجتماعی از همه درخواست فوری کرده بود تا برای توقف اعدام برادرش مقابل زندان تجمع کنند.
یوسف مهرداد اهل اردبیل و پدر سه فرزند بوده است. او خرداد ۱۳۹۹ در منزل خود بازداشت و به اراک منتقل شد. به گزارش این سایت صدرالله فاضلی زارع نیز “پیش از بازداشت به شغل کابینتسازی مشغول و سرپرستی مادر سالمند خود را عهدهدار بوده است”.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»