موافقت کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با تصدی صحرایی
به گزارش رسانه‌ای داخلی ایران در جلسه بررسی صلاحیت وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش در مجلس، کمیسیون آموزش و تحقیقات با تصدی رضامراد صحرایی به عنوان وزیر موافقت کرده است.در جلسه علنی روز سه‌شنبه ۹ خرداد (۳۰ مه) کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گزارش خود را درباره بررسی صلاحیت رضامراد صحرایی، به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش ارائه کرد.
رضا حاجی پور، سخنگوی کمیسیون آموزش گفت، این کمیسیون در پی بررسی برنامه‌ها و دیدگاه‌های صحرایی و همچنین با توجه به در نظر گرفتن “شرایط فعلی وزارت و آموزش و پرورش” در مجموع با پیشنهاد تصدی او برای پست وزارت آموزش و پرورش موافقت کرده است.
به گزارش خبرگزاری مهر قرار بود ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور در جلسه امروز شورای اسلامی حاضر باشد اما محمد مخبر معاون او به این جلسه آمد.
بیشتر بخوانید: استعفای وزیر آموزش و پرورش؛ قربانی پرداخت دیرهنگام حقوق‌ها؟
در همین حال، وبسایت انتخاب نوشت، علی خضریان، نماینده مخالف وزیر پیشنهادی گفته است: «بهتر است به جای لابی‌گری کمی از برنامه‌هایتان برای حل مشکلات موجود بگویید.»
خضریان که نماینده تهران است، افزود: «صحرایی از زمانی که سرپرست وزارت آموزش و پرورش شده (۱۴ فروردین)، آنقدر غرق رایزنی شده که از مسائل وزارت آموزش و پرورش غافل شد و گزارش‌های دریافتی حاکی از آن است که به دلیل بی‌تجربگی‌ها، امتحانات نهایی امسال با تاخیر فراوان برگزار شد و باعث ایجاد استرس برای دانش‌آموزان شد.»
خبرگزاری ایسنا نیز به نقل از علی موسوی، نماینده ملکان نوشت که “صحرایی از بدنه آموزش و پرورش نیست و نمی‌تواند درک درستی از این وزارتخانه داشته باشد”.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
