خبرگزاری فارس ۳۱ اردیبهشت ماه امسال از مفقود شدن ۴۸ تخته فرش نفیس به ارزش ۱۲۷ میلیارد تومان خبر و آن را به شکل غیرمستقیم به دولت روحانی نسبت داده بود. این خبرگزاری به نقل از “یکی از شاهدین که در ساختمان حافظیه مسئولیت داشته” نوشته بود فرشها را “سال ۱۳۹۵ با یک دستگاه وانت مزدا بردند منزل…” این گزارش اما روشن نمیکرد این شاهد عینی چه کسی است، چه مسئولیتی داشته و فرشها به “منزل” چه کسی برده شدهاند.
بیشتر بخوانید:فساد مالی و اقتصادی در ایران
واعظی “طرح مجدد و رسانهای” موضوع فرشها را از “اساس سیاسی و با اهداف انتخاباتی” دانست و گفت: «پس از شکست ادعای سرقت فرشها و انبوه خبرهای ضد و نقیض در این باره، اتهام سرقت تلویزیونهای کاخ سعدآباد را مطرح کردند. البته هرچه به انتخابات اسفندماه نزدیک شویم، از این دست خبرها و حتی ادعاهای بزرگتر و کشفیات جدیدتر بیشتر خواهد شد.»
به گفته او از ابتدای دولت یازدهم گزارشهایی درباره مفقود شدن چند تخته فرش در ساختمان حافظیه در فاصله سالهای ۹۰ تا ۹۲ دریافت شد و نهاد ریاستجمهوری نیز “به عنوان مدعی، به وسیله بازرسی ویژه نهاد پیگیری کرد و حتی پرونده به اطلاع نهادهای نظارتی خارج از دولت هم ارسال شد”.
واعظی افزود: «پرونده فرشها در حال پیگیری بود. حتی برخی اخبار حکایت از آن داشت که به مرحله صدور رای نیز رسیده است که برخی خبرگزاریها، با انتشار خبری مخدوش و مغشوش و با اتکا به شنیدهها و منابع آگاه، خبرسازیهایی را با هدف متهم کردن دولت قبل شروع کردند.»
بیشتر بخوانید:”محرز شدن نقش سه نماینده مجلس در اختلاس سه هزار میلیاردی”
پیشتر نیز دفتر حسن روحانی در بیانیهای به خبر مفقود شدن فرشها واکنش نشان داده و این اتهامات را بیجواب نگذاشته بود. در بیانیه آمده بود نهاد ریاستجمهوری “به محض دریافت نخستین گزارش در این باره در سال ۱۳۹۹ که سابقه امر را به دوره قبل از آغاز کار دولت یازدهم میرساند، رسیدگی لازم را انجام داده و موضوع را فورا به مراجع نظارتی و قضائی ارجاع داده است”.
بیشتر بخوانید:ردپای محسن رضایی و رستم قاسمی در پرونده “اختلاس بزرگ”
به باور محمود واعظی این پرونده “برای حذف همه رقبای احتمالی و یکدستسازی انتخابات” است که با “انبوهی از اتهامات و ادعاها و آمارسازیهای دروغین علیه افراد و جریانهای دیگر منتشر میشود و یکی از جدیترین اهداف این پروژه، دولت سابق است”.