دو سوم از قربانیان خشونت خانگی در آلمان زنان بودهاند. طبق این گزارش خشونتهای خانگی توسط شریک زندگی، شریک سابق یا اعضای خانواده قربانی اعمال شدهاند. به دلیل ترس قربانیان از مراجعه به پلیس، تخمین زده میشود که آمار واقعی خشونت خانگی در آلمان بیش از موارد ثبتشده باشند.
طبق این گزارش ایالتهای زارلند (با ۱۹/۷ درصد)، تورینگن (۱۸/۱ درصد) و بادن وورتمبرگ (۱۳/۱ درصد) به ترتیب شاهد بیشترین افزایش موارد خشونت خانگی در سال گذشته بودهاند. بنابر این آمار در میان ۱۶ ایالت، تنها در ایالت برمن آمار خشونت خانگی کاهش داشته است (منفی ۱۳/۶ درصد).
بخوانید: در دومین سال شیوع کرونا آمار خشونت خانگی در آلمان باز هم بالا رفت
میزان خشونت خانگی در ایالت نوردراین وستفالن که پرجمعیتترین ایالت آلمان به شمار میرود در سال ۲۰۲۲ افزایشی ۸/۵ درصدی داشته است. نکته قابلتوجه اینجاست که تعداد موارد آسیبهای بدنی ناشی از خشونت خانگی در این ایالت، طی پنج سال اخیر ۲۶/۲ درصد افزایش داشته است.
لیزا پاوز، وزیر امور خانواده آلمان، در گفتوگو با “ولت ام زونتاگ” اذعان داشته که خشونت خانگی در این کشور غالبا بدور از چشم دیگران و در حوزه “خصوصی” رخ میدهند. به گفته خانم پاوز، احساس شرم و گناه از جانب افراد آسیبدیده مانع از آشکار شدن این جرائم شده و به همین دلیل موارد خشونت خانگی به ندرت به پلیس گزارش داده میشوند.
“یک مشکل جدی اجتماعی”
نانسی فزر، وزیر کشور آلمان نیز خواستار کنترل بیشتر پلیس روی عاملان خشونت خانگی شده است. او تأکید کرده، پلیس باید افراد مهاجم را که از خانه اخراج شدهاند به طور مداوم کنترل کند تا آنها نتوانند پس از گذشت مدتی کوتاه، بار دیگر به خانه بازگردند. خانم فزر خشونت خانگی را “نه یک مسئله خصوصی بلکه یک مشکل جدی اجتماعی” توصیف کرده و افزوده است: «خشونت فقط با بد رفتاری و ضرب و شتم شروع نمیشود، بلکه ایجاد وحشت روانی و پاییدن و تعقیب (استاکینگ) نیز خشونت به شمار میآیند.»
در همین حال افا ماریا ولسکوپدفا، مدیر سازمان خیریه “کاریتاس”، پیامدهای همهگیری کرونا را عامل اصلی افزایش خشونت خانگی در آلمان دانسته و به این روزنامه گفته است: «بدیهی است که وضعیت پرتنش زندگی در سالهای کرونا به شکل افزایش تمایل به استفاده از خشونت در خانوادهها بازتاب داشته است.»
در سال ۲۰۲۱ نیز بیش از ۱۶۰ هزار نفر در آلمان قربانی خشونت خانگی شده بودند که دو سوم آنها زن بودند.