در روزهای اخیر برگزاری کنسرت‌ها در تهران با حواشی خبرسازی همراه بوده‌اند. ابتدا کنسرت علیرضا قربانی در کاخ سعدآباد با خواندن ترانه “از خون جوانان وطن لاله دمیده” و شعار دادن برخی از حاضران علیه حکومت به هنگام ترک محل حاشیه‌ساز شد و سپس شامگاه ۲۶ خرداد گروه موسیقی “لیان” در تالار وحدت به روی صحنه رفت که این کنسرت نیز به دلیل حمله نیروهای خودسر و شادی و رقص حاضران خبرساز شد؛ تا جایی که حتی واکنش رسانه‌های حکومتی و مقام‌های رسمی را به دنبال داشت.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
در کنسرت چه گذشت؟
بنا بر گزارش‌ها، اندکی پیش از کنسرت گروه “لیان” زمانی که حاضران بیرون سالن وحدت در صف ایستاده بودند، خودرویی حامل پنج مرد در لباس شخصی در محل توقف کرده و با فحاشی و خشونت به حاضران حمله کردند. گفته شده عکاس بنیاد رودکی نیز که مشغول تصویربرداری و عکاسی از مردم به هنگام ورود به سالن کنسرت بوده، در جریان این حمله مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
بنا بر این گزارش‌ها نیروهای حراست بنیاد رودکی اندکی بعد موفق به دستگیری این عوامل خودسر شدند و آنها را به نیروی انتظامی تحویل دادند.
کنسرت گروه لیان در روزهای ۲۳ تا ۲۶ خرداد برگزار شد و تصاویر و ویدئوهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌داد که شمار قابل توجهی از زنان بدون داشتن حجاب اجباری به تماشای این کنسرت که دارای مجوز رسمی بوده نشستند و زنان و مردان حاضر در سالن همراه با اجرای این گروه شادی کرده و رقصیدند.
بخوانید: تشدید محدودیت‌ها علیه بازیگرانی که کشف حجاب کرده‌اند
در خبر مرکز رسانه قوه قضائیه اشاره‌ای به حمله نیروهای خودسر و “اقدامات غیرقانونی” آنها نشده و به جای آن از تشکیل پرونده به دلیل اقدامات “هنجارشکنانه و غیرمتعارف” سخن رفته که به شادی و رقص حاضران اشاره دارد. در جمهوری اسلامی رقص، شادی و نداشتن حجاب اجباری اعمالی “هنجارشکنانه” تلقی می‌شوند و در ماه‌های اخیر مقام‌های نیروی انتظامی و قوه قضائیه مرتبا به زنانی که حاضر به پیروی از حجاب اجباری نبوده‌‌اند هشدار داده و آنها را به برخوردهای قضائی تهدید کرده‌اند.
مخبر: به مجوزها احترام بگذارید
با این همه حمله نیروهای خودسر به کنسرتی که دارای مجوز رسمی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده، موجی از انتقادها حتی در میان مقامات و رسانه‌های حکومتی را به همراه داشته است.
محمد مخبر، معاون اول ابراهیم رئیسی، در سخنانی بدون اشاره مستقیم به آنچه شامگاه جمعه رخ داد، گفت “همه دستگاه‌ها باید به مجوزهای رسمی وزارت ارشاد احترام بگذارند.”
او روز دوشنبه (۲۹ خرداد) در جلسه هیأت دولت اظهار داشت دستگاه‌ها و نهادها “در صورت وجود برخی اشکالات احتمالی، این مسائل را از طریق مرجع صادرکننده مجوز پیگیری کنند.”
انتقاد رسانه اصولگرا از نیروهای خودسر
روزنامه اصولگرای “جوان” وابسته به سپاه پاسداران نیز در اقدامی کم‌سابقه از حمله نیروهای خودسر به کنسرت‌ها انتقاد کرده و نوشت “امروز دیگر در دهه ۷۰ به سر نمی‌بریم.” این روزنامه روز دوشنبه در یادداشتی “خودسری‌ها را برای نظام هزینه‌زا” توصیف کرده و نوشت: «اداره‌کنندگان کنسرت‌ها و نیروهای حراست به وظایف خود آگاهی دارند و قطعاً لازم نیست عده‌ای بخواهند از بیرون به بهانه‌های واهی نظم و انضباط برنامه‌های فرهنگی را بر هم بزنند.»
نویسنده این یادداشت “غفلت برخی جوانان نسبت به شئونات” را از طریق برگزارکنندگان “قابل کنترل” دانسته و هشدار داد “اگر قرار باشد عده‌ای از بیرون مدام احساس وظیفه کرده و خود را به این مراسم برسانند” و برنامه‌های دارای مجوزهای قانونی را بر هم بزنند “سنگ روی سنگ باقی نخواهد ماند.”
جمهوری اسلامی تلاش داشته تا در ماه‌های اخیر و پس از فروکش‌کردن اعتراضات خیابانی، شرایط در کشور را “عادی” جلوه دهد. حمایت و تأکید بر برگزاری برنامه‌های فرهنگی و هنری نیز بخشی از این تدبیر حکومتی بوده است و رسانه‌های اصولگرا نیز حمله به کنسرت‌ها را خنثی‌کردن این تلاش‌ها و نقطه مقابل “عادی‌سازی” تعبیر کرده‌اند.
بخوانید: ضرغامی: از ترس برخورد قضایی برای حجاب سختگیری بلاوجه نکنید
روزنامه جوان در یادداشت خود با اشاره به انتخابات آتی در کشور نوشته علی خامنه‌ای بر برگزاری “موفق و مردمی” این انتخابات تأکید داشته و از همین رو خواستار شناسایی “برهم‌زنندگان نظم و انضباط” توسط دستگاه‌های اطلاعاتی شده است.
سایت خبری “فرارو” نیز در مقاله‌ای بلند‌بالا در مورد “پشت‌پرده” حمله به کنسرت گروه لیان نگاهی به تاریخچه تشکیل گروه‌های خودسر و عملکرد آنان در دهه‌های اخیر به ویژه در دولت حسن روحانی پرداخته و نوشت: «این که گروه‌های خودسر با آمدن دولت رئیسی کجا رفتند دقیق مشخص نیست اما برخی چهره‌های شاخصِ این گروه نسبتا بزرگ، در دولت جدید پست گرفتند و برخی دیگر جذب نهادهای تازه سربرآورده فرهنگی – هنری شدند که در این سالهای اخیر، فضای هنری کشور را قبضه کرده‌اند.»
در این مقاله به راه یافتن گروه‌های فشار در “صداوسیما، کرسی دانشگاه‌ها، پست گرفتن در نهادهای اقتصادی خصولتی و فعالیت در نقش تهیه‌کننده و کارگردان” در دولت رئیسی اشاره شده و آمده: « اینگونه به نظر می‌رسید با آمدن رئیسی، زمان استراحت این گروه نسبتا پرکار فرا رسید. دولتِ یکدستِ انقلابی و مجلس همراه و صداوسیمایِ پشتیبان، جایی برای اعتراض و خودسری باقی نمی‌گذارد.»
در این مقاله با اشاره به “تبعات کار خودسرها برای دولت رئیسی” نتیجه گرفته شده همصدایی رسانه‌های حکومتی و همسو با دولت، در محکوم کردن حمله گروه‌های فشار به رویدادهای فرهنگی ناشی از این آگاهی است که “در شرایط فعلی اقدامات این گروه، شرایط دولت را دشوارتر از پیش خواهد کرد.”
