این نمایش با پیام نرگس محمدی همراه بود که از سوی همسرش، تقی رحمانی خوانده شد. او بر “تعرض به زنان در سلول‌های انفرادی” تاکید کرد و گفت: «سلول انفرادی و شکنجه سفید قابل تقلیل به عناصر برسازنده‌اش نیست.»
نرگس محمدی در این پیام یادآوری کرد که حتی اگر افراد در سلول انفرادی مقاومت کنند، نشکنند و به اعتراف اجباری تن ندهند، از اثرات پایدار و ویرانگر آن گریزی ندارند.
مستند شکنجه سفید که روایتگر آزار و شکنجه زندانیان سیاسی و عقیدتی در سلول‌های انفرادی است، بر اساس کتابی به همین نام به نویسندگی نرگس محمدی ساخته شده است.
در این مستند، زندانیان سیاسی، شهروندان بهایی و زنان زندانی در مقابل دوربین، از تحقیرهای جنسی و جسمی و شکنجه‌های تحمیل شده بر خود روایت می‌کنند و تجربه حضور در سلول انفرادی را توضیح می‌دهند.
پس از نمایش مستند، چهار فعال سیاسی و حقوق بشری به نقد و بررسی فیلم پرداختند و تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی به سوالات حاضران در باره سلول انفرادی، اعترافات اجباری و شکنجه سیستماتیک زندانیان در جمهوری اسلامی پاسخ داد.
هانا نویمان، نماینده آلمانی حزب سبزها، شجاعت و ایستادگی نرگس محمدی در قبال شکنجه، زندان و سلول انفرادی در طی سال‌ها مبارزه را ستود و مستند یاد شده را “بسیار تاثیرگذار” خواند. او در توییتی نوشت: «رژیم جمهوری اسلامی به طور نظام‌مند از شکنجه برای سرکوب اعتراضات و اجبار معترضان به اعتراف علیه خود استفاده می‌کند.»
نرگس محمدی هم اینک برای سپری کردن حکم ۱۶ ساله در زندان اوین به سر می‌برد. دستگاه قضایی جمهوری اسلامی، پرونده جدیدی علیه او به خاطر شهادت در باره تعرض به زنان زندانی گشوده است. نرگس محمدی به پاس تلاش‌های مستمر حقوق بشری جوایز بین‌المللی زیادی کسب کرده و صدای خاموش نشدنی راه آزادی در ایران نام گرفته است. انجمن قلم آمریکا اخیرا جایزه “آزادی نگارش” را به او اهدا کرد.
بعد از بازداشت دوباره نرگس محمدی، خانه و محل کار وحید زارع‌زاده و گلاره کاکاوند کارگردانان مستند “شکنجه سفید” مورد تفتیش قرار گرفت و این دو مجبور شدند ایران را ترک کنند.
