با گذشت حدود شش روز از زمان بازداشت این گروه که از فعالان مدنی، حقوق بشری و سیاسی و برخی از برگزارکنندگان اتاق‌های شبکه کلاب‌هاوس هستند، از سرنوشت شماری از آنان کماکان اطلاعی در دست نیست.
دانیال امین، سروناز میثاقی و چند تن دیگر از فعالین سیاسی کمی قبل از دستگیری اتاقی در انتقاد از سیاست سرکوب حکومت ایران برگزار کرده بودند با عنوان “فقط یک کلمه؛ نه!” که عنوان آن برگرفته شده از کمپین حمایت از دانشجویان دانشگاه هنر بود.
هرانا می‌گوید، دریافته که علیرضا عبدی پس از بازداشت به ۲۰۹ اوین منتقل شده است. نرگس صیدالی، خواهر مهوش صیدالی نیز از اعتصاب خواهر خود در زندان خبر داد.
نرگس صیدالی در حساب اینستاگرام خود نوشت: «خواهرم مهوش از زندان تماس گرفت، حال و روز خوشی نداشت، انفرادیه و در اعتراض به بازداشت غیرقانونی خود اعتصاب غذا کرده است، اعلام کرد که اگر دیگر نتوانستم تماس بگیرم، بدانید تحت فشارم، ولی زیر بار اعتراف اجباری نمی‌روم.»
“دادبان” که خود را مرکز مشاوره و آموزش حقوقی ویژه کنش‌گران معرفی کرده، در توییتی نوشته است که بازداشت این گروه نه لزوما به خاطر آنچه خود در کلاب هاوس گفتهاند، بلکه به دلیل ایجاد گروه‌های گفتگو در شبکه اجتماعی کلاب هاوس نیز می‌تواند باشد.
دادبان می‌گوید: «از آنجا که ماهیت شبکه اجتماعی کلاب هاوس گفتگومحور است و افراد مسئولیتی در قبال نظرات دیگران ندارند، نمی‌توان ادمین‌های کلاب‌ها و اتاق‌ها را به دلیل گفته‌های دیگران مسئول دانست یا آن را مصداقی از اتهامات امنیتی که عموما به فعالان فضای مجازی منتسب می‌کنند یافت. از این رو شکی نیست بازداشت این افراد اگر صرفا به دلیل فعالیت آنها (ایجاد و اداره کلاب و اتاق در کلاب هاوس) باشد فاقد وجاهت قانونی است.»
این اولین باری نیست که گروهی از فعالان کلاب هاوس یا شرکتکنندگان در اتاق‌های آن بازداشت می‌شوند. تعدادی از فعالان سیاسی، از جمله عبدالله مومنی و علیرضا بهشتی شیرازی که در یک همایش مجازی با عنوان “گفت‌و‌گو برای نجات ایران” در اردیبهشت امسال شرکت کرده بودند، به زندان افتادند. این همایش با حضور تعداد زیادی از فعالان سیاسی داخل و خارج کشور در کلاب هاوس برگزار شده بود. کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی سخنرانی‌اش را برای همایش “ائتلاف برای نجات ایران” از داخل زندان به این همایش فرستاده بود.
جلوگیری از رسیدگی پزشکی به معترضان و فعالان کارگری در زندان
داود رضوی و نصرالله فلاحی، دو تن از زندانیان زندان اوین، علیرغم وضع نامناسب سلامتی از رسیدگی پزشکی محروم هستند. علت عدم انتقال آنها به بیمارستان و ندادن خدمات پزشکی به هردو آنها این است است که حاضر نشده‌اند لباس زندان بر تن کنند.
به گزارش هرانا، داود رضوی، از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد “با بهانه‌تراشی‌های مسئولان زندان از اعزام به بیمارستان و رسیدگی پزشکی محروم” مانده است.
نصراله فلاحی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ همراه فرزندانش ارغوان و اردوان به صورت بلاتکلیف در زندان اوین بسر می‌برند. هرانا به نقل از “یک منبع مطلع” نوشته است که نصرالله فلاحی از بیماری‌های متعددی، از جمله مشکلات گوارشی و بسیاری موارد دیگر رنج می‌برد.
او همراه دخترش آبان سال گذشته توسط نیروهای اطلاعات سپاه در شیراز دستگیر شد. اردوان فلاحی نیز در همین ماه در رابطه با اعتراضات سراسری در اصفهان بازداشت شد. پدر و دو فرزندنش در بهمن سال گذشته به زندان اوین برده شدند.
به گزارش هرانا، قرار بازداشت این خانواده چندی پیش برای ششمین ماه تمدید شد. به گفته عرفان کرم ویسی، وکیل‌مدافع این خانواده، نصراله فلاحی و فرزندانش در بلاتکلیفی هستند و اتهاماتی از قبیل “محاربه”، “افساد فی‌الارض از طریق اقدام گسترده علیه کشور” و “اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم” علیه آنها مطرح شده است. اواسط خردادماه سال جاری اتهام “محاربه” از عناوین اتهامی اردوان فلاحی حذف شد.
آرمیتا پاویر، فعال دانشجویی بازداشت شد
کانال تلگرامی شوراهای صنفی دانشجویان کشور از بازداشت آرمیتا پاویر، فعال دانشجویی و دانشجوی زیست‌شناسی سلولی مولکولی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در روز هفتم تیرماه در منزل شخصی‌اش خبر داد.
بنا بر گزارش‌ها، از نهاد بازداشت‌کننده و علت بازداشت او اطلاعی در دست نیست. یک منبع مطلع به هرانا گفته است که صبح این روز “ماموران امنیتی با در درست داشتن برگه‌ای که توسط مرجع قضایی صادر و تاریخ آن مربوط به سه روز آینده بوده؛ به منزل خانم پاویر مراجعه کرده و او را بازداشت کردند.
آرمیتا پاویر در آبان گذشته و در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در مقابل درب این دانشگاه بازداشت و در آذرماه همان سال، با تودیع وثیقه ۲۵۰ میلیونی تومانی از زندان تبریز آزاد شده بود.
“هیچکس قرار نیست از شما تمکین کند”
جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در بیانیه‌‌ای در محکومیت خشونت علیه دانشجویان این دانشگاه نوشتند که در طول یک سال گذشته، هیچ روزی جو دانشگاه آنها آرام نبوده است. آنها گفتهاند، اگرچه حراست دانشگاه با موتور در حیاط آنجا به دنبال دانشجویانی می‌افتاد که از حجابشان راضی نبود، “اما حالا تمام اعمال دانشجویان ذیل فشار حراست قرار می‌گیرد. از شرکت در کلاس‌ها گرفته تا حضور در کتابخانه و سالن غذاخوری.”
این دانشجویان گفتهاند که تیم حراست “ذیل هیچ چهارچوبی عمل نمی‌کند” و به تفتیش بدنی دانشجویان اشاره کرده‌اند که در ایام امتحانات پایان ترم گزارش شده بود.
بیانیه می‌گوید، “اعضای حراست دانشگاه از الفاظ جنسی برای خطاب قرار دادن دانشجویان دختر استفاده می‌کنند” و مثال می‌زند که رئیس حراست این دانشگاه کارت دانشجوی دختری را در سلف دانشگاه گرفته و به او گفته است: «بیا اتاقم هم کارتت را می‌دهم هم ناهارت را».
گفته شده، دانشجویان پاسخ اعتراض خود به تعرضات آنها را تنها با “سیلِ اسامی دانشجویان تعلیق‌شده” دریافت کرده‌اند.
این دانشجویان اعلام کرده‌اند: «ما نه در دانشگاه که در پایگاه امنیتی علامه طباطبایی قرار گرفته‌ایم. اینجا هیچ چیز آرام نیست و تنها کاری که به نحو احسن انجام می‌شود، سرکوب است.» آنها خطاب به مسئولان سرکوب گفتهاند: «تکرار می‌کنیم؛ هیچ کس قرار نیست از شما تمکین کند.»
