هشدار نسبت به “تسویه حساب سیاسی” با اساتید علوم پزشکی

۲۹ نفر از اعضای هیأت مدیره انجمن‌های علمی گروه پزشکی ایران بیانیه‌ای صادر کرده و نسبت به “تحدید گسترده اعضای هیأت علمی” هشدار داده‌اند. یک منبع آگاه از “کودتای خزنده” و “توسیه حساب سیاسی” سخن گفته است.پس از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ موج جدیدی از اخراج، بازخریدی و بازنشستگی اجباری اساتید دانشگاه‌ها آغاز شده است.

این موج که از دانشگاه‌های هنر و علوم انسانی آغاز شد، حالا به دانشگاه‌های علوم پزشکی رسیده است. طبق قانون، اساتید می‌توانند تا ۳۵ سال عضو هیأت علمی باشند اما یک “منبع آگاه” به روزنامه اعتماد گفته از حدود یک سال و نیم پیش “تلاش برای حذف چهره‌های مستقل و استادان با سابقه از بدنه آموزش پزشكی كشور و از فهرست هيات علمی دانشگاه‌ها” آغاز شده است.

این روند اخیرا شدت گرفته و حالا ۲۹ نفر از اعضای هيات‌ مديره مجمع انجمن‌های علمی گروه پزشكی ايران با صدور بيانيه‌ای نسبت به “تحديد گسترده اعضای هيات علمی” و تاثير آن در “افت جدی كيفيت آموزش پزشكی” هشدار داده‌اند.

به گزارش روزنامه اعتماد در این بیانیه آمده است: «جامعه پزشكی ايران، سخت نگران اخبار باور نكردنی حاكی از برنامه‌ای هماهنگ برای كنار گذاشتن اساتيد برجسته از هيات بورد و همزمان، بازنشستگی اجباری يا محدوديت گروهی ديگر است.»

نویسندگان این بیانیه از “كنار گذاشتن برنامه‌ريزی شده اعضای صاحب‌نام و بعضا منحصر به‌فرد هيات علمی از صحنه‌های مختلف آموزشی” نوشته و نسبت به “آثار زيان‌بار” این اقدام در آموزش و تربیت دانشجویان پزشکی و “به مخاطره افتادن جان بيماران و محتاج پزشک بيگانه شدن هم‌ميهنان” ابراز نگرانی کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: ادامه فشارها بر دانشگاهیان؛ بیانیه‌ای برای “قیام علیه اعدام”

در بیانیه آمده است: «در شرايطی كه آشكارا اقبال جامعه جوان پزشكی به ادامه تحصيل در داخل كشور روزبه‌روز تنزل پيدا می‌كند، معلوم نيست مسئولان كشور و كار به دستان بهداشت و درمان كشور با چه هدفی تيشه بر ريشه سازمانی كه مسئوليتش را برعهده دارند، كشيده‌اند؟»

نویسندگان این بیانیه نسبت به “عواقب غلبه تفكراتی كه مصالح و منافع سياسی را بر بنيادهای علمی كشور ترجيح می‌دهند” هشدار داده‌اند.

امضاکنندگان از مسئولان و هیأت‌ مدیره انجمن‌های علمی گروه پزشکی و سایر دست‌اندرکاران وزارت بهداشت خواسته‌اند “در برابر روند جاری تنها ناظری بیطرف نباشند و در اجرای دستورات، وظايف اخلاقی خود (و در مورد پزشكان سوگند نظام پزشكی خود) را هم لحاظ كنند”.

همچنین از سازمان نظام پزشكی کشور درخواست شده تا “مطابق وظايف قانونی خود جامعه را از عواقب درازمدت چنين تصميم‌گيری‌هايی آگاه كند”.

بیشتر بخوانید: فارغ‌التحصیلان و مدرسین دانشگاه هنر: به سکوت در مقابل ظلم معترضیم

ايرج فاضل (وزير بهداشت در دولت اول هاشمی رفسنجانی و رييس سابق فرهنگستان علوم پزشكی ايران)، علی نوبخت (رييس كميسيون بهداشت و درمان مجلس دهم)، محمدرضا ظفرقندی (رييس سابق سازمان نظام پزشكی كشور)، محمدرضا واعظ مهدوی (معاون وزارت رفاه در دولت خاتمی)، رضا ملک‌زاده (وزير بهداشت در دولت اول هاشمی رفسنجانی) و علی تاجرنيا (رييس جامعه دندانپزشكی ايران) از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.

واکنشی به همراهی با اعتراضات مردمی

روزنامه اعتماد در گفت و گو با “یک منبع آگاه” در این زمینه نوشته است: «به نظر می‌رسد رويه بازنشستگی اجباری و واداشتن اعضای هيات علمی دانشگاه‌های علوم پزشكی به استعفای پيش از موعد و زودهنگام، واكنش وزارتخانه به رويكرد مخالف برخی استادان پيش‌كسوت و مستقل درقبال رويه پرحاشيه واردات و ساخت واكسن كروناست.»

این منبع همچنین به حمایت برخی اساتید از اعتراضات مردمی سال گذشته اشاره کرده و گفته است: «به نظر می‌رسد پای تسويه حساب سياسی هم در كار باشد.»

به گفته او روند کنونی ابتدا از دانشگاه علوم پزشکی تهران و با انتصاب رییس جدید این دانشگاه آغاز شد. شدت این رویه در دانشکده دندانپزشکی بسیار بیشتر بوده است.

بیشتر بخوانید: اعتراضات گسترده دانشجویی علیه جو ارعاب و فشار در دانشگاه‌ها

منبع یاد شده افزوده است: «طبق اطلاعی كه كسب كرده‌ايم قصد اصلی اين است كه به جای استادان صاحبنام و پيشكسوت كه تفكرات مخالف يا مستقل از تفكرات وزير بهداشت و روسای دانشگاه‌های علوم پزشكی دارند و چهره‌های برتر در آموزش پزشكی كشور محسوب می‌شوند، فارغ‌التحصيلانی با تفكرات نزديک به بسيج جامعه پزشكی و وزير بهداشت در هيات علمی دانشگاه‌های علوم پزشكی جايگزين شوند.»

او از این اقدامات به عنوان “کودتای خزنده” یاد کرده و تاکید کرده که “رخدادهای پاييز پارسال و خودداری برخی استادان از تشكيل و برگزاری كلاس درس و همراهی با اعتراضات مردمی” در این اقدمات بی‌تاثیر نبوده است.

در جریان اعتراضات سراسری سال گذشته، بسیاری از اساتید همگام با دانشجویان از تشکیل کلاس‌ها خودداری و به دستگیری و محرومیت از تحصیل دانشجویان اعتراض کردند.