در این نامه که به دست دویچه وله فارسی رسیده، به ۱۴ سال زندان بدون حتی یک روز مرخصی مریم اکبری منفرد و تبعید او به زندان سمنان اشاره شده است.
این زندانی سیاسی از سال ۱۳۸۸در زندان به سر می‌برد. او ۱۲ سال در زندان‌های اوین، گوهردشت و قرچک ورامین بود و اسفند ۱۴۰۰ به زندان سمنان تبعید شد.
نویسندگان این نامه نوشته‌اند: «ما شاهدان زنده مبارزه و مقاومت مریم هستیم، شاهدان شور و سرزندگی او و دغدغه‌اش برای مردم رنج کشیده.»
خواهر و برادران مریم منفرد در دهه ۶۰ اعدام شده‌اند و او از خانواده بزرگ دادخواهان و خواستار روشن شدن علت اعدام‌ها و مکان دفن اعدام شدگان است.
بیشتر بخوانید: سوء رفتار با مریم اکبری‌منفرد؛ فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل
نویسندگان نامه تصریح کرده‌اند که: «می‌دانیم پرونده جدید نه فقط علیه مریم که طرح دعوا و انتقام دستگاه قضا از دادخواهی است.» آنها این پرونده‌سازی را “شکنجه مریم و خانواده او” دانسته‌اند.
در پایان این نامه آمده است: «دادخواهی نه جرم بلکه خود دادی است بر بیداد. صدای دادخواهی دیگر نه فقط از حنجره مریم که از چهارسوی ایران به گوش می‌رسد.»
نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سپیده قلیان، فریبا کمال‌آبادی، مهوش شهریاری، ناهید تقوی و فائزه هاشمی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
مریم اکبری منفرد در اعتراضات عاشورای سال ۱۳۸۸ بازداشت و به ۱۵ سال زندان محکوم شد. در این مدت او حتی یک روز هم به مرخصی نرفته است.
بیشتر بخوانید: “مریم اکبری منفرد باید طبق قانون آزاد شود”
در حالی که دوران حبس او رو به پایان است، روز ۱۰ تیر به دادسرای اوین انتقال یافت و با تفهیم پنج اتهام، دوباره به سمنان بازگردانده شد.
“تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی، اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، نشر اکاذیب، توهین به رهبر، تشویق مردم به بر هم زدن نظم عمومی کشور” اتهام‌هایی است که در دادسرای اوین به اکبری منفرد تفهیم شده است.
مصداق این اتهام‌ها، نامه‌ها و اعلام حمایت‌ها و گزارش‌هایی است که در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی از او منتشر شده است.
دو برادر خانم اکبری منفرد در سالهای ۶۰ و ۶۳ و یک خواهر و یک برادرش نیز در تابستان ۶۷ در جریان کشتار دسته‌جمعی زندانیان سیاسی اعدام شدند.
