پاکستان برق بیشتری از ایران میخرد
وزارت دارایی پاکستان در بیانیهای اعلام کرد این کشور برق بیشتری از ایران خریداری خواهد کرد. این وزارتخانه در مورد میزان و شرایط وارادات جدید برق از ایران توضیحاتی ارائه نکرده است.وزارت دارایی پاکستان در بیانیهای اعلام کرد این کشور از ایران برق بیشتری خریداری خواهد کرد.
خبرگزاری رویترز سه شنبه ۱۷ مرداد ( ۸ اوت) گزارش کرد این تصمیم در نشست کمیته همکاری اقتصادی به ریاست اسحاق دار، وزیر دارایی پاکستان، اتخاذ شده است.
پاکستان تاکنون قراردادهایی با تهران به منظور تأمین برق برای مناطقی که با ایران مرز مشترک دارند منعقد کرده است. این قراردادها به طور ویژه برای تأمین انرژی پروژههایی مانند طرحهای توسعه بندر “گوادر” که از طرف چین حمایت میشوند، به امضا رسیدهاند.
وزرات دارایی پاکستان توضیحات بیشتری در مورد میزان و شرایط وارادات جدید برق از ایران ارائه نکرد.
پیشنهاد جدید واردات برق از ایران یک هفته بعد از سفر حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، مطرح شده است.
در جریان این سفر بلاول بوتو زرداری، وزیر خارجه پاکستان از ارسال برق ایران به این کشور قدردانی کرد و گفت مدارس و بیمارستانهای کویته به لطف برق ایران فعالیت دارند.
خبر صادرات برق ایران به پاکستان در حالی مطرح میشود که در میانه تابستان و با افزایش دمای بیسابقه در بسیاری از مناطق ایران، وزرات نیرو در بسیاری از شهرها ازتأمین برق مشترکان خانگی ناتوان مانده و خاموشی شمار زیادی از کسب و کارها را به ورطه تعطیلی کشانده و قطعی برق به معضلی جدی در اغلب عرصهها تبدیل شده است.
جمهوری اسلامی به عراق، افغانستان و پاکستان برق صادر و از آذربایجان، ارمنستان و ترکمنستان برق وارد میکند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»