به نوشته روزنامه واشنگتن پست؛ این مطالعه نشان می دهد افرادی که برای حدود ۴ سال و نیم یا بیشتر از مهارکننده‌های پمپ پروتون یا PPIها استفاده می کنند، ۳۳ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند.
این تحقیق که چهارشنبه در ژورنال Neurology منتشر شد، داده‌های پزشکی بیش از ۵ هزار و ۷۰۰ شرکت‌کننده را بررسی کرد که در ابتدا زوال عقل نداشتند.
محققان خطر بالای زوال عقل را در ارتباط با مصرف کوتاه‌مدت این داروها پیدا نکردند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
به گفته کاماکشی لاکشمینارایان، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد نورولوژی دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه مینه‌سوتا، بیمارانی که این داروها را مصرف می‌کنند، باید قبل از ایجاد هرگونه تغییری در افزایش یا کاهش‌مدت زمان مصرف، با پزشک خود صحبت کنند. قطع ناگهانی این داروها ممکن است منجر به علائم بدتر شود.
مهارکننده‌های پمپ پروتون یا PPIها، از جمله امپرازول، برای کمک به مدیریت علائم رفلاکس اسید معده یا GERD استفاده می‌شوند که بر اثر آن محتویات معده به سمت مری برمی‌گردد. این وضعیت می‌تواند در کنار سایر علائم، سوزش سر دل، حالت تهوع و … را ایجاد کند و منجر به عوارض جدی‌تری مانند مشکل در بلع یا خونریزی در دستگاه گوارش شود.
افراد مبتلا به GERD در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان مری هستند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
مطالعات قبلی ارتباط احتمالی بین استفاده از داروهای PPI و خطر بالای سکته مغزی، شکستگی استخوان و بیماری مزمن کلیوی را نشان داده‌اند.
به‌گفته محققان، روش‌های مختلفی وجود دارد که از طریق آنها PPIها می‌توانند بر خطر زوال عقل تأثیر بگذارند. استفاده از این داروها ممکن است فرد را مستعد کمبود ویتامین B12 کند که می‌تواند با زوال شناختی همراه باشد. علاوه بر این، مطالعات بر روی موش‌ها نشان داد که استفاده از داروهای PPI احتمالا متابولیسم آمیلوئید را مختل می‌کند و سطح بتا آمیلوئید را در مغز افزایش می‌دهد. همچنین، استفاده از طولانی از این داروها می‌تواند منجر به تغییراتی در میکروبیوم روده شود که می‌تواند بر سلامت شناختی تأثیر بگذارد.
راهنمای بالینی انجمن گوارش آمریکا اینطور بیان می‌کند که اگرچه این داروها عموماً ایمن در نظر گرفته می‌شوند، بیماران نباید به‌هیچ‌وجه آنها را خودسرانه مصرف کنند.
اگر با رفلاکس اسید دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید، موسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی آمریکا (NIDDK) توصیه می‌کند سعی کنید در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنید، از جمله:
مراقب چاقی و اضافه‌وزن باشید.
هنگام خواب سر را در حالت شیب نگه‌دارید.
سیگار نکشید.
از مصرف غذاهای اسیدی اجتناب کنید.
وجود مواد شیمیایی خطرناک در محصولات دوره پریود
محققان با تجزیهوتحلیل بیش از ۱۰۰ نوع محصول مختلف مورد استفاده در دوران پریود یا عادت ماهانه، دریافته‌اند که تعدادی از آنها می‌توانند حاوی “مواد شیمیایی ماندگار” و مضر باشند.
به نوشته مدیکال‌نیوز تودی؛ این مواد شیمیایی تحت عنوان مواد پر فلوئوروآلکیل و پلی فلوئوروآلکیل با نام اختصاری PFAS، خواص چسبندگی و مقاومت در برابر آب دارند ولی به دلیل نگرانی در مورد سلامت انسان و محیط زیست، همواره مورد نقد بوده‌اند.
PFASها در برخی محصولات دوره پریود مانند پد، تامپون و کاپ قاعدگی یافت شده است. افزودن PFAS به لایه بیرونی محصولات دوره پریود باعث می‌شود مایع از لایه‌های داخلی خارج نشود و از پخش‌شدن آن بر روی لباس فرد جلوگیری گردد.
این یافته محققان دانشگاه نوتردام در ایندیانا، در نشست پاییزی ۲۰۲۳ انجمن شیمی آمریکا (ACS) ارائه شده است. محققان گفتند که بر اساس نتایج این مطالعه، بسیاری از محصولات دوران قاعدگی، پلی فلوروآلکیل ندارند. با این حال، آنها از وجود این مواد شیمیایی در بسته‌بندی برخی از پدها و تامپون‌ها متعجب شده‌اند.
دکتر گراهام پیزلی، استاد فیزیک در دانشگاه نوتردام و محقق اصلی این پروژه، می‌گوید که PFASها نه تنها برای استفاده‌کنندگان، بلکه برای محیط زیست و نسل‌های آینده نیز نگران‌کننده است.
او می‌گوید: «PFASها همگی ساخته دست بشر هستند و وقتی وارد جریان خون ما می‌شوند، معمولاً سال‌ها دوام می‌آورند. دلیل این امر این است که آنها به همه اندام‌های ما منتقل می‌شوند. محصولات حاوی این مواد شیمیایی وقتی وارد محل دفن زباله می‌شوند، آزاد شده و به چرخه طبیعت باز می‌گردند، به این معنی که این مواد شیمیایی برای همیشه در منبع آب آشامیدنی و همچنین آب آبیاری قرار می‌گیرند.
به‌گفته محققان، میزان خطری که این مواد شیمیایی برای سلامتی دارند، علی‌رغم این واقعیت که از دهه ۱۹۵۰ به‌طور گسترده در محصولات صنعتی و مصرفی مورد استفاده قرار گرفته‌اند، به طور کامل درک نشده است.
با این حال، طبق اعلام آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا (EPA)، مطالعات فعلی نشان می‌دهد که PFAS با نگرانی‌های بهداشتی زیر مرتبط است:
کاهش باروری، افزایش فشار خون در دوران بارداری، مشکلات رشد در کودکان، از جمله وزن کم هنگام تولد، بلوغ زودرس، تغییرات استخوانی، یا تغییرات رفتاری، افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها (پروستات، کلیه و بیضه)، کاهش عملکرد سیستم ایمنی، اختلالات هورمونی، افزایش سطح کلسترول، خطر چاقی.
اما برخی از راه‌های کاهش خطر قرار گرفتن در معرض PFAS:
از تامپون‌ها و پدهایی که اغلب حاوی ترکیبات فلوئور هستند اجتناب کنید.
از محصولات ارگانیک که عموماً فاقد مواد شیمیایی مصنوعی هستند، استفاده کنید.
برچسب “PFAS-and fluorinated free” را بررسی کنید
استفاده از کاپ قاعدگی قابل استفاده مجدد را در نظر بگیرید.
برداشتن روزانه ۴ هزار قدم برای پیشگیری از مرگ زودرس
بر اساس بزرگ‌ترین تجزیهوتحلیل بین‌المللی تعداد قدم‌هایی که باید هر روز پیاده‌روی کنید تا سالم بمانید، کمتر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد.
به نوشته مدیکال‌اکسپرس؛ مدت‌هاست که گفته می‌شود ۱۰ هزار قدم در روز عدد جادویی است که برای تناسب اندام و سلامت به آن نیاز دارید. اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که کمتر از ۵ هزار قدم ممکن است برای دیدن فواید پیاده‌روی کافی باشد.
تجزیهوتحلیل بیش از ۲۲۶ هزار نفر در سراسر جهان توسط تیمی از دانشگاه پزشکی لودز در لهستان و دانشکده پزشکی دانشگاه جان‌هاپکینز نشان داد که برداشتن ۴ هزار قدم در روز، برای شروع کاهش خطر مرگ زودرس به هر دلیلی کافی است.
این مطالعه که به‌تازگی در مجله اروپایی قلب‌و‌عروق منتشر شده، نشان داد که ۲ هزار و ۳۳۷ قدم در روز خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. هرچه بیشتر پیاده‌روی کنید، مزایای سلامتی بیشتری خواهید داشت. به‌طوری‌که در این مطالعه، افزایش هزار قدم در روز، با کاهش ۱۵ درصدی خطر مرگ به هر دلیلی و افزایش ۵۰۰ قدم در روز با کاهش ۷ درصدی مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی‌عروقی همراه بود.
شواهد قوی وجود دارد که نشان می‌دهد سبک زندگی بی‌تحرک ممکن است به افزایش بیماری‌های قلبی‌عروقی و کوتاه‌تر شدن عمر کمک کند. مطالعات نشان داده‌اند که فعالیت بدنی ناکافی بیش از یک‌چهارم جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
براساس داده‌های سازمان جهانی بهداشت، فعالیت بدنی ناکافی چهارمین علت شایع مرگ‌ومیر در جهان است و سالانه ۳.۲ میلیون مرگ مربوط به کم‌تحرکی است.
اگرچه اضافه‌کردن پیاده‌روی منظم به زندگی ممکن است دلهره‌آور باشد، اما وقتی پای سلامتی به‌میان می‌آید، به‌طور‌حتم ارزشش را دارد.
پیاده‌روی می‌تواند فشار خون را کاهش دهد، ماهیچه‌ها را برای محافظت از استخوان‌ها تقویت کند، می‌تواند سطح انرژی را افزایش دهد و همچنین باعث تولید بیشتر اندورفین یا هورمون مرتبط با احساس شادی شود.
آیا باید نگران احتمال ارتباط سرطان پستان و تخمدان بود؟
سرطان تخمدان از تخمدان‌ها شروع می شود و می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن پخش شود. پزشکان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این سرطان می‌شود، اما چندین عامل خطر وجود دارد که می‌تواند شانس ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. یکی از آنها سرطان پستان است.
به نوشته نشریه پزشکی Web MD؛ اگر سرطان پستان دارید یا یکی از اعضای خانواده شما به آن مبتلا بوده است، می‌تواند در ابتلای شما به سرطان تخمدان نقش داشته باشد.
در عین حال، ابتلای یکی از اعضای نزدیک خانواده به سرطان تخمدان باعث می‌شود که شما نیز شانس بیشتری برای ابتلا به آن داشته باشید. به همین ترتیب، اگر فقط یکی از بستگان نزدیکتان مبتلا به سرطان تخمدان باشد، احتمال ابتلا به آن تقریباً سه برابر افزایش می‌یابد. زیرا این سرطان‌ها می‌توانند به دلیل تغییر در ژن‌های خاصی مانند BRCA 1 و BRCA 2 ایجاد شوند که در خانواده منتقل می‌شود. آزمایش ژنتیکی می‌تواند تشخیص دهد که آیا شما این جهش‌های ژنتیکی را دارید یا خیر. همچنین ژن‌هایی وجود دارند که هنوز شناسایی نشده‌اند اما بدون شک در سرطانهای پستان با منشا ژنتیکی نقش دارند.
در ضمن، برخی از همان عوامل خطر که می‌توانند بر سرطان تخمدان تأثیر بگذارند، در ابتلا به سرطان پستان نیز نقش دارند. این عوامل خطر ممکن است شامل سن شروع قاعدگی، یائسگی و … باشد.
خبر خوب این است که حتی با وجود سابقه خانوادگی سرطان پستان، احتمال ابتلا به سرطان تخمدان کم است و اکثر زنان با سابقه خانوادگی یا شخصی سرطان تخمدان یا پستان هرگز به این بیماری مبتلا نمی‌شوند.
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان سابقه سرطان پستان را دارید حتما به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت افزایش خطر ژنتیکی، می‌توانید اقدام به غربالگری زودهنگام برای پیشگیری از سرطان پستان و تخمدان کنید.
