جواد روحی معترض محکوم به اعدام در زندان جان سپرد
جواد روحی از معترضان نوشهر که در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی دستگیر و به اعدام محکوم شده بود در زندان نوشهر جان سپرد. علت فوت او اعلام نشده است.روابط عمومی زندان نوشهر اعلام کرد که جواد روحی ساعت ۳:۴۵ بامداد روز پنج‌شنبه ۹ شهریور “دچار تشنج شده” و به بیمارستان بهشتی این شهر منتقل شد است. او ساعتی بعد در بیمارستان فوت می‌کند.
به گزارش روابط عمومی زندان نوشهر برای بررسی علت مرگ او پرونده قضایی تشکیل شده و دادستان این شهر دستور بازبینی دوربین‌های مداربسته زندان و وسایل شخصی این زندانی را صادر کرده است.
پیکر جواد روحی برای بررسی علت مرگ به پزشکی قانونی منتقل شده است.
بیشتر بخوانید: حکم قصاص محمد قبادلو تایید شد
روحی از بازداشت‌شدگان ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱ در نوشهر است. در همان شبی که حنانه کیا در نوشهر با شلیک مستقیم گلوله ماموران جان باخت، جواد روحی، جوان ۳۵ ساله آملی که برای پی‌گیری امور شخصی به نوشهر آمده بود، بازداشت شد.
او به جرم سوزاندن قرآن و تخریب اموال عمومی در شعبه اول دادگاه انقلاب ساری به ۳ بار اعدام محکوم شد. اسفند سال گذشته مجید کاوه، وکیل جواد روحی از فقدان ادله اثباتی در پرونده وی خبر داد.
بیشتر بخوانید: عفو بین الملل خواهان لغو حکم اعدام سه جوان معترض در ایران شد
نهایتا با پذیرش فرجام‌خواهی در شعبه نهم دیوان عالی کشور رای سه بار اعدام او و سایر مجازات‌ها نقض شده و پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض دادگاه انقلاب ساری ارجاع داده شد.
تاکنون چند زندانی سیاسی در زندان‌های ایران به طرز مشکوکی جانشان را از دست داده‌اند. در اغلب این موارد علت مرگ، یا خودکشی یا بیماری زمینه‌ای اعلام می‌شود.
علی اکبر سعیدی سیرجانی، هدی صابر و ستار بهشتی از جمله این افراد هستند.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
