شش کارگر محبوس در معدن زغال سنگ دامغان جان باختند
در پی انفجار در معدن زغال سنگ طرزه در دامغان، شش کارگری که در عمق ۴۰۰ متری زمین مدفون شده بودند، جان باختند. حادثه در عمق ۴۰۰ متری زمین روی داده است و اجساد کارگران پس از ساعتها از محل حادثه بیرون آورده شد.خبرگزاری کار ایران، ایلنا اعلام کرد شش کارگری که در پی انفجار در معدن زغال سنگ طرزه در دامغان در عمق ۴۰۰ متری زمین محبوس شده بودند جان باختند. پیکرهای این کارگران به بیرون تونل منتقل شده است.
ایلنا اسامی این کارگران را بهروز افروز، قربانعلی کمال، حسین غزائیان، حمید ایزدی، ابوالفضل غنایی و محمد نعیمی صفت اعلام کرده است.
شامگاه یکشنبه ۱۲ شهریور در یکی از تونلهای استخراج زغال سنگ در معدن طرزه دامغان به دلیل تجمع گاز انفجاری روی داد. عمق تونلی که این انفجار در آن روی داده ۷۰۰ متر است و حادثه در عمق ۴۰۰ متری رخ داده است.
بیشتر بخوانید: «زغالسنگ ایران با تکنولوژی نیم قرن پیش استخراج میشود»
به گزارش ایرنا این انفجار حوالی ساعت ۱۹ رخ داد و از همان ساعات اولیه گروههای امدادی هلال احمر و اورژانس برای امدادرسانی به محل حادثه اعزام شدند، اما تا صبح روز دوشنبه موفق به بازگشایی معدن نشدند. صبح دوشنبه و پس از بازگشایی تونل، اجساد شش کارگر محبوسشده به بیرون منتقل شد.
این تونل استخراج زغال سنگ متعلق به شرکت البرز شرقی است.
طرزه از توابع دهستان دامنکوه در شهرستان دامغان و در ستان سمنان است و معادن زغال سنگ زیادی در آنجا وجود دارد. حدود ۲۵ درصد زغال سنگ ایران از معادن طرزه استخراج میشود.
اردیبهشت سال ۱۴۰۰ نیز در همین معدن حادثه مشابهی روی داد که در اثر آن دو کارگر جان باختند. پیکر این دو کارگر پس از شش روز از معدن خارج شد.
کار در معدن به طور طبیعی با حوادثی مثل ریزشهایِ طبیعی، سستیِ نواحی و بدنههای تونل، انفجار، غبارهای موجود، خطاهای انسانی، تصادف و تصادمها، برخورد با موانع و اجسام بُرنده توام است.
در ایران برای مهار این گونه خطرات و حوادث، مقررات ایمنی سختی برای کارفرما درنظرگرفته نشده یا این که کنترلی برای رعایت این مقررات وجود ندارد.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»