دائمی روز پنجشنبه ۶ مهر (۲۸ سپتامبر) ضمن انتشار بخشی از دست‌نوشته‌های جواد روحی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «در بخشی از این نوشته‌ها جواد روحی خطاب به مسئولین بیان کرده که جای عمل جراحی کمر که سال ۱۴۰۰ انجام داده بود تحت شکنجه باز شده است!»
در دست‌نوشته‌های جواد روحی که از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ بود، آمده است: «ساعت ۹ شب به طرز وحشیانه‌ای بازداشت شدم. تا صبح زیر ضرب و شتم بودم. کتک خوردم و روی کمرم جای شوکر است. جای عمل جراحی کمرم که سال ۱۴۰۰ انجام داده بودم، زیر شکنجه و ضربات شدید باز شد.»
روحی گفته است، بیش از یک ماه در اداره اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران زیر شکنجه روحی و روانی بوده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
او در بخش دیگری از شکنجه‌هایی که متحمل شده، نوشته است: «سه شبانه‌روز زیر پاهای من شلاق و باتوم زدند که در اثر ضربات زیاد پای سمت راستم فلج و بی‌حس شده.»
جواد روحی در همان شبی که حنانه کیا در نوشهر با شلیک مستقیم گلوله ماموران جان باخت، بازداشت شده بود.
او به جرم سوزاندن قرآن و تخریب اموال عمومی در شعبه اول دادگاه انقلاب ساری به سه بار اعدام محکوم شد اما دیوان عالی کشور حکم او را نقض و پرونده را جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض دادگاه انقلاب ساری ارجاع داد.
روابط عمومی زندان نوشهر اما روز پنجشنبه ۹ شهریور سال جاری اعلام کرد، جواد روحی در زندان دچار تشنج و به بیمارستان بهشتی این شهر منتقل شده است.
روحی در بیمارستان درگذشتو از همان روزهای ابتدایی فعالان و سازمان‌های حقوق بشری علت مرگ او را شکنجه‌هایی که در زندان دیده بود، اعلام کردند.
مقامات حکومتی اما در مقابل، مانند بسیاری دیگر از پرونده‌هایی از این دست، موضوع را تکذیب کردند.
جمهوری اسلامی درباره مرگ علی اکبر سعیدی سیرجانی، هدی صابر و ستار بهشتی در زندان نیز نظر مشابه‌ای ارائه کرده و منکر شکنجه آنها شده بود.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
اعتراف از ترس جان
جواد روحی در بخش دیگری از دست‌نوشته‌هایش منکر هرگونه فعالیت سیاسی شده و نوشته بود: «من هیچ گرایش سیاسی ندارم. زیر شکنجه از من اعتراف گرفتند که قرآن آتش زدم و به مقدسات توهین کردم اما من هیچ‌کدام از این کارها را نکردم و تنها از ترس جانم و زیر شکنجه شدید مجبور شدم، گردن بگیرم.»
جواد روحی که متولد و بزرگ شده شهر آمل است، در شب دستگیری برای دیدن همسرش به نوشهر رفته بود. او در دست‌نوشته‌هایش گفته است، اگر هر فیلم یا عکسی از آنچه ماموران ادعا می‌کنند او انجام داده است در اختیار دارند، نشان دهند.
پس از مرگ جواد روحی در زندان، سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای اعلام کرد، او در دوران بازداشت مورد شکنجه‌های جسمی و روحی و ناپدیدسازی قهری قرار گرفته و مجبور به اعتراف علیه خودش شده است.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر نیز پیش‌تر خواهان دخالت کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل در پرونده مرگ مشکوک او شده بود.
