ولادیمیر پوتین به‌ویژه بر تمایل کشورش برای گسترش همکاری‌ها در زمینه آموزشی با ایران تأکید کرد، مشروط بر این که ایران نیز علاقه متقابل نشان بدهد.
به گزارش خبرگزاری روسی تاس، پوتین از همکاری آموزشی بالقوه با ایران به عنوان شکلی از “قدرت نرم” یاد کرد و هدف آن را ارتقای فرهنگ و سازوکارهای آموزشی روسیه خواند.
او “قدرت نرم” را مایه “ارتقای فرهنگ و نظام آموزشی” برای دو کشور نامید و گفت، روسیه این مسئله را بررسی خواهد کرد.
پوتین با اشاره به روابط “بسیار خوب” با ایران تأکید کرد که کشورش “از هر راه ممکن” در صدد تقویت و توسعه این مناسبات است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
رئیس‌جمهور روسیه با اشاره به مناسبات تاریخی با ایران از علاقمندی کشورش به ایجاد مؤسسات آموزشی در ایران به مثابه بخشی از هدفی گسترده‌تر برای برقراری روابط نزدیک‌تر با ایران سخن گفت.
پوتین که کشورش از مخالفت با “دیکتاتوری آمریکا در جهان” سخن می‌گوید و خود نیز از سوی بسیاری “دیکتاتور” تلقی می‌شود با تأکید بر لزوم برخورداری از جهانی چندقطبی گفت: «جهان به‌تدریج از شر دیکتاتوری مدل مالی و اقتصادی خلاص می‌شود که هدف آن سوق دادن [کشورها] به بدهی و بردگی، تبدیل شدن آن‌ها به مستعمرات اقتصادی و محروم کردن کل مناطق جهان از منابع توسعه است.»
او که بارها به محدود کردن آزادی بیان در اینترنت متهم شده از جرایم سایبری سخن گفت و تشریح رویکردهای مشترک در مقابله با تهدیدات سایبری را بسیار مهم و از مشکلات مشترک در جهان خواند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
مناسبات ایران و روسیه در دهه‌های گذشته راه پرفراز و نشیبی طی کرده است. برای مثال، جمهوری اسلامی در دهه ۱۹۸۰ به شوروی نزدیک نبود. در دهه ۱۹۹۰ ایران می‌خواست از حمایت روسیه از برنامه‌‌های مختلف این کشور در زمینه‌های دفاعی و فناوری برخوردار باشد.
و اینک به رغم تکذیب وانکار جمهوری اسلامی، اسناد و شواهد بسیاری از کشورها را متقاعد شده‌اند که ارسال پهپادهای جمهوری اسلامی به روسیه برای کاربرد در جنگ اوکراین واقعیت دارد.
روسیه همچنین در سال ۲۰۱۵ در دست‌یابی به برجام یا توافق هسته‌ای با ایران نقشی کلیدی ایفا کرده است.
نزدیکی این کشور با ایران به‌ویژه در ارائه تسلیحات و همکاری‌های هسته‌ای بارها با انتقاد آمریکا روبرو شده است.
به علاوه، ارسال پهپاد به روسیه که جمهوری اسلامی می‌گوید، تنها به صورت محدود قبل از حمله این کشور به اوکراین صورت گرفته انتقاد جهانیان را برانگیخته است.
نه تنها کشورها که بسیاری از نهادها نیز به مخالفت با این همکاری برآمده‌اند، که از جمله می‌توان به آخرین مورد یعنی متناع بنیاد نوبل از دعوت از سفرای هر دو کشور برای شرکت در مراسم اعطای جوایز یاد کرد که تصمیم آن در سپتامبر سال جاری نهایی شد.
