ابراز همبستگی شولتس با یهودیان در یادبود قربانیان “شب بلورین”
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، روز پنجشنبه (نهم نوامبر) در مراسمی به مناسبت ۸۵ مین سالگرد واقعه “شب بلورین” یا شب حمله به یهودیان در دوران رژیم نازی خواستار همبستگی با یهودیان شد.در نهم نوامبر سال ۱۹۳۸ نیروهایی به سرکردگی حزب نازی در آلمان با حمله به خانهها، مغازهها و کنیسههای یهودیان در شماری از شهرهای آلمان و اتریش شیشهها را شکسته و ساختمانها را به آتش کشیدند.
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان روز پنجشنبه ۹ نوامبر (۱۸ آبان) در این مراسم یادبود که توسط شورای مرکزی یهودیان آلمان در کنیسهای در شهر برلین برگزار شد، نسبت به طردکردن یهودیان به رغم فاجعه هولوکاست در گذشته، هشدار داد و گفت: «این امر شرمآور است و من را عمیقا خشمگین و شرمنده میکند.»
صدراعظم آلمان با اشاره به آتش زدن کنیسهای در این کشور چند روز پس از حمله حماس به اسرائیل تأکید کرد: «یهودیستیزی به هر شکل جامعه ما را مسموم میکند، همانگونه که تظاهرات و فراخوانهای اسلامگرایان.»
او افزود: «ما یهودیستیزی را در هیچکجا تحمل نمیکنیم و به همین دلیل هرکس باید این را بداند: اگر کسی اقدامی یهودستیزانه انجام دهد، با خطر از دست دادن وضعیت اقامت خود روبروست.»
شولتس همچنین با تأیید سخنان چند روز پیش فرانک والتر اشتاینمایر، رئیسجمهور آلمان، تأکید کرد حفاظت از مراکز یهودیان وظیفه همزمان دولت و شهروندان است. اما این امر به گفته او “به تنهایی کافی نیست.”
صدراعظم آلمان اضافه کرد: «اگر یهودیان در آلمان مجبور به زندگی پشت سپرهای حفاظتی باشند، این [وضعیت] غیرقابل تحمل است.»
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»