حساب اینستاگرامی خانم محمدی که از سوی خانواده‌اش اداره می‌شود از قول او نوشته است: «روز چهارشنبه وقتی در میان ده‌ها نیروی امنیتی، هر قدمم در محاصره تنگ گام‌های نیروهای نظامی و نیروهای امنیتی پیش می‌رفت، بیرون اتاقی که حبس شده بودم ، همبندی سابقم خانم نوشین جعفری بازداشت و به دادسرا منتقل شده و برای ساعاتی در دادسرا حبس بوده است.»
همچنین یکی از مادران دادخواه نیز به محض ورود به محوطه بیمارستان تهدید به بازداشت شده و به او گفته شده که “حکم دادستان را برای بازداشت هر کس که به بیمارستان نزدیک شود داریم”.
نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح روز چهارشنبه ۱۷ آبان در سومین روز اعتصاب غذایش به دلیل بدحالی به بیمارستان منتقل و ساعاتی بعد دوباره به زندان بازگردانده شد.
صفحه اینستاگرام او در توضیح این نقل و انتقال نوشت: «بدون روسری و با کت و دامن و در میان ده‌ها نیروی امنیتی از زندان به بیمارستان رفتم و برگشتم.»
نرگس محمدی که دچار گرفتگی رگ‌های قلب است با درد قفسه سینه به بیمارستان منتقل شده و بعد دوباره به زندان بازگردانده شده است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
سازمان زندان‌ها در توضیحی در این باره مدعی شد که “تمامی اقدامات تشخیصی لازم” بر روی خانم محمدی انجام شده و “در نهایت با توجه به عدم وجود مشکل حاد، این زندانی جهت ادامه دوران محکومیت به زندان بازگردانده شد”.
پیشتر تقی رحمانی، فعال سیاسی و همسر نرگس محمدی، گفته بود که با وجود “گرفتگی ۵۰ درصدی دو رگ قلب” و دستور پزشک زندان برای اعزام فوری خانم محمدی به بیمارستان، مسئولان زندان اوین به‌خاطر خودداری این فعال حقوق بشر از تن دادن به حجاب اجباری، از این امر ممانعت کرده‌اند.
نرگس محمدی از روز دوشنبه ۱۵ آبان در اعتراض به دو موضوع اعلام اعتصاب غذا کرد: سیاست جمهوری اسلامی برای تعلل و عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان بیمار و از دست رفتن سلامتی و جان انسان‌ها و سیاست یا “مرگ” یا “حجاب اجباری “برای زنان ایران.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
صفحه اینستاگرام نرگس محمدی اخیرا بخش‌هایی از مصاحبه‌ای را که در سال ۱۴۰۰ و در جریان یکی از مرخصی‌های این فعال مدنی از زندان با او انجام شده منتشر کرده است. خانم محمدی در بخش‌هایی از این مصاحبه با اشاره به موارد متعددی که زندانیان پس از آزادی سکته قلبی کرده و جانشان را از دست داده‌اند، می‌گوید: «این سیستم برای مرگ فرصت و بستر مناسب را فراهم می‌کند، که مرگ بتواند سراغ زندانی بیاید، این قدر فشار می‌آورند، این قدر تعلل می‌کنند که مرگ سراغ فرد بیاید.»
او می‌گوید، بار قبل که در زندان بیمار شده بود در حالی که قفسه سینه‌اش به شدت درد می‌کرده می‌خواستند در بیمارستان به او دستبند و پابند بزنند و او با فریاد کشیدن مانع این کار می‌شود: «اگر اتفاقی برای من می‌افتاد و می‌مُردم، سازمان زندان‌ها اعلام می‌کرد که ما بردیم بیمارستان، ولی مُرد؛ نه، شما می‌کُشید.»
نرگس محمدی که امسال برنده جایزه نوبل صلح شد، همچنین جایزه سالانۀ یادبود عدالت اجتماعی با نام مادر ترزا را نیز امسال دریافت می‌کند. این بنیاد از “فداکاری تزلزل‌ناپذیر” خانم محمدی در دفاع از حقوق بشر و آزادی، به ویژه در مبارزه با ستم بر زنان ایران ستایش کرده است.
این جایزه روز ۲۶ نوامبر در هندوستان به خانواده نرگس محمدی اعطا خواهد شد.
نرگس محمدی در خرداد ۱۴۰۰ با اتهاماتی مانند “تبلیغ علیه نظام”، “افترا” و “تحصن در دفتر زندان” به ۳۰ ماه حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی و ۸۰ ضربه شلاق محکوم شد. او از آن زمان تا کنون در زندان جمهوری اسلامی است.
