ایسنا
سال ۹۶ بود که قانون هوای پاک با این امید که دستگاه‌های مختلف دست به کار شوند و دیو آلودگی هوا را از پای دربیاورند، تصویب شد اما با گذشت ۶ سال و ناکامی دستگاه‌ها از اجرای بخش قابل توجهی از آن، اظهارنظرهایی مبنی بر ضرورت بازنگری این قانون شنیده می‌شود.۲۴ آبان
قانون هوای پاک از سال ۹۶ جایگزین قانون «نحوه جلوگیری از آلودگی هوا» شد. در این قانون حدود ۱۷۶ «تکلیف‌دستگاه» احصا شده است. تکلیف‌دستگاه یعنی موضوعی مانند نوسازی حمل و نقل عمومی متوجه چندین دستگاه است که این موارد احصا است. این قانون بر اساس ۳۴ ماده خود ۲۱ دستگاه اجرایی ازجمله وزارت کشور، وزارت نفت، وزارت نیرو، نیروی انتظامی، شهرداری، صدا و سیما و.. را مکلف کرده است که هر یک به تناسب وظایف خود، اقداماتی را برای کنترل آلودگی هوا در کشور اجرایی کنند.
با وجود تقسیم کار بین دستگاهی برای اجرای قانون هوای پاک اما هرچه زمان بیشتر گذشت، مشخص تر شد که دستگاه‌ها روی خوش چندانی به اجرای آن نشان نداده‌اند البته به گفته یوسف رشیدی – کارشناس آلودگی هوا – وزارتخانه‌های مختلف از عمد ترک فعل نکرده‌اند.
او اضافه می‌کند: ما در نوشتن قوانین توجه خاصی به نحوه اجرایی کردن آن نمی‌کنیم و از پایه قانون را درست ننوشته‌ایم. بدین جهت با گذر زمان گرفتاری‌های بعدی به وجود می‌آید. وقتی زیرساخت و امکانات نداریم، هر کسی جایگزین مسوول وزارتخانه‌های فعلی باشد، باز هم نمی‌تواند کاری انجام دهد و ترک فعل رخ خواهد داد.
به گفته رشیدی ما فکر می‌کنیم با نوشتن قانون مشکل آلودگی هوا حل می‌شود اما مشکل آلودگی هوا با اقدام جدی و اجرای کارآمد صرف نظر از اینکه قانون باشد یا نباشد، حل خواهد شد.
