هفت هزار بیخانمان در اثر آتشسوزی در کمپ پناهندگان روهینگیا
آتشسوزی در اردوگاه پرجمعیت پناهندگان روهینگیا در بنگلادش هفت هزار نفر را بیخانمان و ۸۰۰ کلبه را تخریب کرد. اقلیت مسلمان روهینگیا به دلیل آزار و تعقیب نظامیان میانمار اکثرا به بنگلادش گریختهاند. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) روز یکشنبه ۷ ژانویه اعلام کرد که در اثر آتشسوزی در یک اردوگاه پناهندگان روهینگیا در بنگلادش در شامگاه شنبه حدود هفت هزار نفر بیخانمان شدند.
بر اساس این گزارش، ۸۰۰ کلبه ویران شده و همچنین ۱۲۰ مرکز آموزشی، مسجد، مرکز درمانی و سرویس بهداشتی و حمام به طور کامل یا تا قسمتی تخریب شدهاند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
ماموران آتشنشانی در اولین ساعات روز یکشنبه سه ساعت در تلاش برای خاموش کردن آتش بودند. گزارشی درباره مجروحان یا کشتهشدگان احتمالی منتشر نشده است.
نزدیک به یک میلیون روهینگیایی در بزرگترین کمپ پناهندگان جهان در منطقه کوکس بازار در جنوب شرقی بنگلادش سکونت دارند. در سال ۲۰۱۷ پس از حمله نظامیان میانمار به اقلیت مسلمان، صدها هزار نفر از آنها مجبور به ترک موطن خود شدند. سازمان ملل اقدام نظامیان میانمار را “نسلکشی” خوانده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
کشور فقیر بنگلادش امیدوار است که این پناهندگان دوباره به میانمار بازگردند اما تا کنون چندین بار تلاش برای بازگرداندن آنها به دلایل نگرانیهای امنیتی شکست خورده است.
در سال ۱۹۸۲ طبق یک قانون، تابعیت میانمار از اقلیت مسلمان روهینگیا سلب شد. به گفته کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، این اقدام این گروه را به بزرگترین گروه بیوطن در دنیا تبدیل کرد اگرچه آنها برای چندین نسل در میانمار زندگی کردهاند.
بیشتر بخوانید: آمریکا: ارتش میانمار در روهینگیا مرتکب “نسلکشی” شده است
در اردوگاههای روهینگیا در بنگلادش به طور مرتب آتشسوزی رخ میدهد. کلبههایی که اغلب از بامبو و گیاه ساخته شده سریع طعمه آتش میشوند و ساکنان مجبورند تنها با کمک سازمانهای امدادی دوباره کلبههایشان را بنا کنند.
ساکنان این اردوگاهها بدون هیچ آینده و امیدی به بهبود وضعیتشان در آنجا به سر میبرند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»