او از مقامات حکومت ایران خواست “همه زندانیان سیاسی به‌ناحق بازداشت‌شده را آزاد کنند و از سرکوب مردم خود دست بردارند”.
پیلی نوشت: «حکومت جمهوری اسلامی همچنان از اتهامات بی‌اساس و غلط، اعترافات اجباری و محاکمه‌های ناعادلانه برای ساکت کردن مخالفان سیاسی و معترضانی که تظاهرات مسالمت‌آمیز کرده‌اند، استفاده می‌کند.»
بیشتر بخوانید: چهار زندانی سیاسی کرد در معرض خطر اجرای حکم اعدام هستند
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
سازمان حقوق بشری هه‌نگاو روز شنبه ۶ ژانویه از تأیید حکم اعدام محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هژیر فرامرزی، چهار زندانی سیاسی کُرد در دیوان عالی کشور و “در سکوت مطلق خبری” خبر داد.
محمد فرامرزی، ۲۸ ساله و اهل دهگلان، محسن مظلوم، ۲۷ ساله و اهل مهاباد، وفا آذربار، ۲۶ ساله و اهل بوکان و پژمان فاتحی، ۲۸ ساله و اهل کامیاران هستند.
بر ا‌ساس گزارش شبکه حقوق‌بشر کردستان، این چهار نفر کە از اعضای سازمان کومله کردستان ایران بودەاند، در تاریخ ۱ مرداد ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در یکی از روستاهای شهرستان ارومیه بازداشت شدند و حدود دو ماه پیش در یک روند دادرسی ناعادلانه از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اتهام “محاربه” و “جاسوسی برای اسرائیل” به اعدام محکوم شده‌اند.
بیشتر بخوانید: هشدار سازمان حقوق‌بشر ایران نسبت به افزایش اعدام معترضان
طی روزهای گذشته نیز یک منبع آگاه در رابطه با پرونده این زندانیان سیاسی بە دویچە ولە فارسی گفت: «این زندانیان از زمان بازداشت تا کنون از حق ملاقات با خانواده و داشتن وکیل تعیینی محروم بوده‌اند و حتی زندان محل نگهداری آنها نیز مشخص نیست.»
به گفتە این منبع “خانواده این افراد برای کسب اطلاع از وضعیت آنها به نهادهای امنیتی در شهرهای ارومیه، بوکان و تهران مراجعه کردند، اما نهادهای امنیتی و دادگاه از ارائه پاسخی روشن به آنها خودداری کرده‌اند.”
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
کنشگران و سازمان‌های حقوق‌بشری نسبت بە وضعیت این زندانیان ابراز نگرانی عمیق کردە و از جامعە بین‌الملل خواستەاند کە به جمهوری اسلامی فشار بیاورند تا اجرای احکام آنها متوقف شود.
نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی پس از بازداشت این افراد به روال معمول با تکرار سناریوهای همیشگی مبنی بر “ارتباط و همکاری با سازمان موساد اسرائیل”، از آنها اعتراف گرفتند و صداوسیمای جمهوری اسلامی دوبار فیلم‌هایی در این رابطه پخش‌کرد.
کنشگران حقوق بشر می‌گویند کە این اعتراف‌ها اجباری و در اثر شکنجەهای شدید جسمی و روحی گرفتە شدەاند.
