نرگس محمدی برای سومین بار به دلیل فعالیت در داخل زندان محکوم شد
دادگاه انقلاب نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه صلح نوبل را برای سومین بار به دلیل “فعالیت در داخل زندان” محکوم کرد.بر اساس گزارشی که امروز ۲۵ دی ماه (۱۵ ژانویه) در صفحه اینستاگرام نرگس محمدی منتشر شده است، این زندانی سیاسی به “۱۵ ماه زندان، دو سال تبعید به خارج از تهران و استانهای مجاور، دو سال منع خروج از کشور، دو سال منع عضویت در گروههای اجتماعی و سیاسی و دو سال منع استفاده از تلفن هوشمند” محکوم شده است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
اتهام نرگس محمدی “تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی” بوده چرا که او حاضر به شرکت در جلسات بازپرسی و محاکمه نشده و جلسه محاکمهاش با شکایت وزارت اطلاعات به طور غیابی و در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برگزار شده است.
نرگس محمدی قرار بود، صبح روز سهشنبه ۲۸ آذر (۱۹ دسامبر) در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری محاکمه شود اما او حاضر به شرکت در این جلسه نشد.
برنده جایزه نوبل صلح با اعلام اینکه “برای قضات وابسته به نهادهای امنیتی و دادگاههای فرمایشی، اعتبار و اقتداری قائل نیست” گفته است: «دادگاه انقلاب، کشتارگاه جوانان این سرزمین است و پایم را در این کشتارگاه نخواهم گذاشت.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این پنجمین محکومیت نرگس محمدی از سال ۱۴۰۰ تا کنون است که سه فقره آن به دلیل فعالیتهای او در داخل زندان بوده است.
برنده جازه صلح نوبل سال ۲۰۲۳ ، در مجموع به “۱۲ سال و ۳ ماه زندان، ۱۵۴ ضربه شلاق، چهار ماه رفتگری، دو سال ممنوع الخروجی، تبعید و محرومیتهای اجتماعی و سیاسی” محکوم شده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»