وزیر کشور آلمان: خطر حملات تروریستی اسلامگرایانه همچنان بالاست
به گفته نانسی فزر، وزیر کشور آلمان خطر حملات تروریستی از سوی اسلامگرایان تندرو در این کشور همچنان پابرجاست. به همین دلیل اداره پلیس جنایی آلمان به شدت با پروپاگاندا برای ترور در اینترنت مقابله میکند.بنا به گفته نانسی فزر، وزیر کشور آلمان خطر تروریسم در این کشور تنها پس از پایان جنگ غزه کم خواهد شد. او به گروه رسانهای فونکه آلمان گفته است: «رویدادهایی چون جنگ کنونی در خاورمیانه بر امنیت ما تاثیر میگذارند. مسلما با ادامه پیدا کردن جنگ خطر ترور بیشتر نمیشود اما یک چیز مشخص است: مادامی که جنگ میان اسرائیل و حماس ادامه دارد، خطر ترور همچنان بالا میماند.»
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
وزیر کشور آلمان تصریح کرده که این کشور همچنان از سوی تروریسم اسلامگرایانه در وضعیت تهدید بالا قرار دارد. به گفته او به همین دلیل در ایام کریسمس، زمانی که کلیسای جامع کلن به حمله تروریستی تهدید شده بود، نهادهای امنیتی مقررات سختگیرانهای را اعمال کردند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
نهادهای امنیتی آلمان در آخرین روزهای ماه دسامبر سال گذشته نشانههایی از برنامه حمله احتمالی تروریستی به کلیسای جامع شهر کلن توسط یک گروه افراطی اسلامگرا کشف کردند. پلیس آلمان در همین ارتباط چهار نفر را بازداشت کرد.
وزیر کشور آلمان در ادامه مصاحبهاش گفته خطر از سوی افرادی که به صورت فردی در شبکه اینترنت جو را رادیکال میکنند همچنان “بسیار بالا”ست. نانسی فزر گفته به همین دلیل اداره پلیس جنایی آلمان به شدت با پروپاگاندا برای ترور در اینترنت مقابله میکند و کانالهایی را از جمله در شبکه تلگرام مسدود کرده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»