به گزارش Medical News Today، دانشمندان “دانشگاه اکسمارسی” در فرانسه در مطالعهای که روی ویروسهای موجود در یخبندان سیبری انجام دادند، ۱۳ مگاویروس را شناسایی کردند که میتوانند انسان را آلوده کنند. یکی از این ویروسها ۴۸ هزار و ۵۰۰ سال قدمت داشت. نتایج این مطالعه در مجله Viruses” ” منتشر شده است.
اولین نگرانی دانشمندان این است که چگونه سیستم ایمنی انسان معاصر نسبت به اصطلاحا “ویروسهای زامبی” که میلیونها سال قدمت دارند، پاسخ میدهد.
به گفته محققان، “علاوه بر تغییرات اقلیمی، افزایش تردد کشتیها و حفاریهای معدن که اخیرا در قطب شمال صورت گرفته، منجر به ذوب شدن یخها شده است. به دنبال این امر، قرار گرفتن انسان در معرض این ویروسهای احیا شده در این مناطق، میتواند سبب گسترش عفونت شود.”
– همهگیری “ویروس زامبی” چقدر واقعبینانه است؟
پروفسور ژان میشل کلاوری از دانشگاه اکس مارسی، ژنتیکدانی که این مطالعه را مدیریت و از سال ۲۰۱۴ برای بررسی ویروسها در سیبری کار میکرد، معتقد است “این تهدید نادیده گرفته شده و واقعی است.”
بیشتر بخوانید: افزایش شدید دمای زمین در سال ۲۰۲۳؛ “شکستی برای پیمان پاریس”
دکتر ویلیام شافنر، متخصص بیماریهای عفونی دانشکده پزشکی دانشگاه وندربیلت البته معتقد است “همهگیری بیماری ناشی از این ویروس ها مشروط به عوامل خاصی است”: «اول از همه، ویروس باید بتواند احیا و از طریقی به انسان منتقل شود. سپس، ویروس باید توانایی انتقال از فردی به فرد دیگر را داشته باشد. همهگیری بعد از این دو مرحله اتفاق میافتد.»
برخی دیگر از محققان نیز معتقدند که “انتشار ویروس از طریق حشرات ناقل بیماری یا تغییر در الگوی مهاجرت پرندگان میتوانند ویروسها را به اطراف منتقل کنند.
– چه نوع ویروسهایی ممکن است در یخهای قطبی کمین کرده باشند؟
مطالعه محققان فرانسوی ۱۳ ویروس مختلف از جمله : ” “Pandoravirus، ” “Cedratvirus، Megavirus” “، و “Pacmanvirus”، علاوه بر یک سویه جدید به نام “پیتوویروس” شناسایی کرد.
به گفته محققان “این لیست شامل حداقل دو پاتوژن انسانی است که مسئول ابتلا به آبله و آنفلوآنزا هستند.”
با این حال دانشمندان تاکید دارند “تشخیص اینکه دقیقا چه ویروسی در قطب شمال وجود دارد دشوار است. بنابراین ما با مجموعهای از مجهولات سر و کار داریم.”
– مقامات سازمان جهانی بهداشت چقدر برای “ویروس زامبی” آماده هستند؟
«واکنش سریع به ویروس کرونا و تولید سریع واکسنها میتواند الگویی باشد برای آمادگی در مقابل انتشار ویروسهای جدید.»
دکتر شافنر اظهار داشت: «هرچند ناشناختهها بسیار زیاد هستند اما موفقیت نسبی در برابر بیماری همهگیر کرونا در سالهای اخیر انسان را به آینده امیدوار میکند. به طوری که امروزه برای شناسایی ویروسهای جدید و مقابله با گسترش آنها بسیار بهتر از ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته عمل میکنیم.»
ساز و آواز ذهن شما را هوشیار نگه میدارد
یک مطالعه جدید نشان میدهد که آواز خواندن یا ساز زدن مغز را به روشی مشابه یادگیری یک زبان جدید هوشیار نگه میدارد.
به گزارش Health Everyday و بر اساس یک مطالعه جدید که در “مجله بینالمللی روانپزشکی سالمندان” منتشر و توسط محققان دانشگاه اکستر بریتانیا روی بیش از ۱۰۰۰ بزرگسال انجام شد، “افرادی که ساز مینوازند و یا آواز میخوانند، در آزمونهای حافظه و استدلال نمرههای بسیار بهتری نسبت به شرکتکنندگانی که چنین تجربهاینداشتند، کسب کردند.”
دکتر آنه کوربت، سرپرست این مطالعه و محقق زوال عقل، میگوید: «ما معتقدیم که نواختن یک ساز یا خواندن آواز، مغز را به چالش میکشد و ارتباطاتی در مغز ایجاد میکند که سبب بهتر کار کردن مغز و مصون ماندن از آسیبهای زمان پیری میشود.»
بیشتر بخوانید: ارتباط انزوای اجتماعی با کاهش حجم مغز
به گفته دانشمندان، “این کار شبیه به یادگیری زبان دوم یا شرکت در فعالیتهای دیگر مانند جدول کلمات متقاطع روزانه و حل معماست که دائماً مغز را به چالش میکشد.”
دانشمندان همچنین اعلام کردند که “اگرچه آموزش و تمرین موسیقی یکی از بهترین گزینهها برای سلامت مغز است، اما حتی اگر افراد تنها چند سال در دوران جوانی به آن پرداخته باشند هم ممکن است از مزایای آن در دوران سالمندی بهره ببرند.”
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این مطالعه نشان داد که “به طور خاص پیانو بیشترین فواید را دارد”.
اکتبر ۲۰۲۰ انتشارات سلامت هاروارد یافتههای جالبی را بر اساس یک نظرسنجی در مورد تأثیر موسیقی بر بهزیستی شناختی و عاطفی انسان منتشر کرد:
“شنوندگان موسیقی در مقایسه با سایر افراد، اضطراب و افسردگی کمتری داشتند.”
بیشتر بخوانید: افزایش دوبرابری خطر زوال عقل در افسردهها
“۶۸ درصد از کسانی که در کودکی اغلب در معرض موسیقی قرار داشتند، توانایی خود را در یادگیری چیزهای جدید “عالی” یا “بسیار خوب” ارزیابی کردند.”
“بزرگسالانی که در کودکی ساز نمیزدند، اما در حال حاضر درگیر موسیقی بودند، از آسودگی ذهنی بالاتری نسبت به دیگر همسالان خود برخوردار بودند.”
میل به خوراکیهای ترش در دوران بارداری از کجا میآید؟
از خیارشور و سیب زمینی سرخ کرده گرفته تا پرتقال و بستنی، هوسهای غذایی زنان باردار، طیف وسیعی از غذاها را در بر میگیرد.
هوس غذایی، میل شدید به خوردن یک غذای خاص است که لزوماٌ به دلیل گرسنگی نیست و نادیده گرفتن یا مقاومت در برابر آن دشوار است.
به گزارش مدیکال اکسپرس، هوسهای غذایی دوران بارداری بسیار رایج است. مطالعات نشان میدهد که “بین ۵۰ تا ۹۰ درصد زنان باردار حداقل یک بار در طول بارداری خود هوس غذایی را تجربه میکنند. بیشتر این زنان در سه ماهه دوم بارداری خود (از هفته ۱۳ تا ۲۷) این هوس را تجربه میکنند.”
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
یک تفکر قدیمی میگوید “هوس غذایی میتواند جنسیت کودک را پیشبینی کند، مثلا هوس غذاهای شیرین یعنی این که جنین دختر است و هوس غذاهای ترش و شور نشاندهنده پسر بودن جنین است.” این تفکر البته علمی نیست. در حقیقت، هوسهای غذایی در دوران بارداری بسیار منحصر به فرد است.
ما دقیقا دلیل هوس غذا در زنان باردار را نمیدانیم، اما ممکن است چند دلیل وجود داشته باشد.
نیازهای تغذیهای
رشد کودک انرژی زیادی میطلبد و جای تعجب نیست که نیاز زنان به مواد مغذی خاص مانند آهن، اسید فولیک، منیزیم و کلسیم را افزایش میدهد. علاوه بر این، حجم خون زنان در طول بارداری به میزان قابلتوجهی افزایش مییابد، به این معنی که نیاز بیشتری برای آب و الکترولیتها (به ویژه سدیم و پتاسیم) وجود دارد.
افزایش گرسنگی و تغییر طعم
تغییرات هورمونی که در طول بارداری رخ میدهد ممکن است احساس گرسنگی زنان را افزایش دهد. همچنین، بسیاری از زنان میگویند که طعم غذاها و نوشیدنیها در دوران بارداری متفاوت است. به طور معمول در این دوران، زنان طعمهای تلخ مانند طعم سبزیجات، قهوه و یا طعم شیرین میوهها را بیشتر حس میکنند.
تأثیرات اجتماعی و فرهنگی
زنان باردار در نقاط مختلف جهان هوسهای غذایی متفاوتی دارند. به عنوان مثال، شایعترین ولع غذایی گزارش شده در میان زنان باردار در نیجریه، میوهها و سبزیجات است. در ژاپن برنج رایجترین هوس در زنان باردار است، در حالی که در ایالات متحده، زنان بیشتر هوس شکلات دارند. این تفاوتها ممکن است به دلیل این باشد که چه غذاهایی در دسترس هستند.
البته هوسهای خاص، مانند خاک یا یخ، میتواند نشاندهنده بیماریهای زمینهای باشد که نیازمند درمان است.