تسنیم
معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: قاچاق هوبره و سایر پرندگان شکاری ایران، پازل سرگرمی افرادی را در کشورهای حاشیه خلیج فارس تامین می‌کند.۱۴ بهمن
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، قاچاق حیات وحش در سراسر دنیا به یکی از چالش‌های دولت‌های مختلف جهان تبدیل شده و تهدید آن برای حیات وحش هر روز جدی‌تر می‌شود.انواع گونه‌های حیات وحش توسط قاچاقیان جابه‌جا شده و برای آنها فرقی ندارد که هدف پرنده‌ای شکاری در فراز آسمان و یا نادرترین گونه خزنده در دل جنگل‌های آمازون باشد. در کشور ما نیز قاچاق حیات وحش، به‌ویژه پرندگان انجام می‌شود و آمار دقیقی هم از میزان آن در دسترس نیست.
طبق گزارش وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا، درآمد قاچاق حیات وحش 7.8 تا 10 میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود و همچنین این آمار قاچاق حیات وحش را به عنوان سومین تجارت غیرقانونی با ارزش در جهان فهرست می‌کند!
کشور ما نیز از گزند قاچاقچیان حیات وحش در امان نمانده و تنوع زیستی غنی و وجود بسیاری از گونه‌های اندمیک(گونه‌هایی که متعلق به یک نقطه خاص جغرافیایی بوده و پراکنش آنها محدود است) در کشور ما باعث شده تا ایران مبدأ، کریدور و مقصد قاچاق حیات وحش باشد. قاچاق حیات وحش یکی از عوامل اصلی است که شرایط بد حیات وحش ایران در سالهای اخیر را رقم زده و می‌تواند نسل حیات وحش را با خطر انقراض مواجه کند.
بر اساس آمار سازمان حفاظت محیط زیست، سالانه 6 تا 12 هزار پرنده و پستاندار زنده‌گیری شده، کشف می‌شوند که البته این آمار بخشی جزئی از قاچاق حیات وحش است و متأسفانه 10ها برابر این آمار از کشور خارج می‌شود. “هوبره” یکی از پرنده‌هایی است که بیش از سایرین قاچاق می‌شود و متأسفانه جمعیت آن شرایط ناگواری را پیدا کرده است.
هوبره یک پرنده شکاری تک همسری است که در بسیاری از استان‌های کشور ما پراکنش دارد و در استان‌های خراسان‌های رضوی و جنوبی، بخش‌هایی از سیستان، کرمان، یزد، اصفهان و سمنان محدوده حضور این گونه بیشتر از سایر مناطق است.
ما دو نوع جمعیت هوبره را در ایران داریم؛ گروه اول هوبره‌های مهاجر هستند که در اینجا زمستان‌گذرانی می‌کنند و برای فصل زادآوری از کشور خارج می‌شوند اما جمعیتی هم از هوبره‌های بومی داریم که تمام سال را در کشور می‌مانند و زادآوری آنها نیز در زیستگاه‌های کشور ماست. این دو گروه با یکدیگر تبادل ژن هم دارند.
در این رابطه حسن اکبری؛ معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست به تسنیم گفت: بیشترین قاچاق گونه‌های بومی به خارج از کشور مربوط به گونه “هوبره” است.
وی افزود: در فصل زمستان این پرنده علاقه زیادی به تغذیه در اطراف مزارع کشاورزی و به ویژه تغذیه از گیاهانی مثل یونجه و دانه‌های روغنی دارد و لذا هنگام غروب و اوایل شب برای تغذیه به اطراف مزارع می‌آید و به همین دلیل هم هست که بعضاً در اطراف مزارع شکار یا زنده‌گیری می‌شود. در برخی از مناطق متاسفانه در زیستگاه‌های زمستان‌گذرانی آن تله‌گذاری می‌شود و این گونه ارزشمند را زنده‌گیری می‌کنند.
