به گزارش نشریه پزشکی Prevention، چربی و قند مسیرهای خاصی را در مغز ما باز می‌کنند. باز شدن هر دو مسیر در مغز، می‌تواند سبب پرخوری شود یا اینکه باعث شود ما بعد از صرف یک وعده غذای کامل، هوس دسر کنیم.
در این مطالعه، محققان دریافتند که “دو مسیر جداگانه اما موازی برای چربی و قند وجود دارد که توسط سلول‌های عصبی سیگنال‌هایی را از روده به مغز می‌فرستند. وقتی غذاهایی مانند بستنی، کلوچه و کیک می‌خورید، مراکز پاداش دوپامین در بدن فعال می‌شوند.” (دوپامین هورمونی است که بر روی مغز تاثیر می‌گذارد و باعث ایجاد احساس لذت می‌شود.)
این مطالعه همچنین نشان داد که “عصب واگ که روده و مغز را به هم متصل می‌کند، اطلاعاتی را ارسال می‌کند که میل به مصرف چربی‌ها و قندها را افزایش می‌دهد. این همان هوس ناخودآگاه به خوردن قند و چربی است. حتی اگر مدام بر دوری از آن پافشاری کنید.”
متخصصان می‌گویند این میل ریشه در تکامل انسان دارد. از نظر تاریخی، این مواد مغذی، کمیاب و برای بقا بسیار ارزشمند بودند، منابع انرژی را فراهم می‌کردند و به ذخیره انرژی برای زمان‌های کمبود غذا کمک می‌کردند.
اکنون چربی و شکر کمیاب نیستند، اما بدن ما همچنان آنها را دوست دارد. شکر یک راه بسیار سریع برای دریافت انرژی است. وقتی شیرینی می‌خوریم، بدن ما سریع‌تر آماده فعالیت می‌شود. اگر خسته باشیم، واقعاً هوس شیرینی می‌کنیم. چربی نیز انرژی بیشتری را فراهم می‌کند. همچنین هوس چربی راهی برای ذخیره انرژی است. این هوس‌ها اغلب بیشتر در ارتباط با جستجوی مغز برای لذت و پاداش است تا نیاز واقعی بدن به یک ماده غذایی خاص.
اگر هوس چربی و قند ناخواسته دارید چه باید بکنید؟
کارشناسان اعتراف می‌کنند که مبارزه با این هوس‌ها می‌تواند دشوار باشد، آنها این راهکارها را پیشنهاد می‌کنند:
– به آرامی غذا بخورید تا از غذای خود لذت ببرید.
– استرس می‌تواند باعث ایجاد هوس قند و چربی شو. ورزش، مدیتیشن و یوگا می‌تواند باعث کاهش استرس شود.
– سعی کنید در اطراف خود مواد چرب و شیرین کمتری داشته باشید.
– خواب کافی برای تنظیم هورمون‌ها ضروری است، که می‌تواند بر ولع غذا تأثیر بگذارد.
بیشتر بخوانید: پنج توصیه برای بهبود کیفیت خواب شبانه
– به قدر کافی آب بنوشید. گاهی اوقات تشنگی با گرسنگی یا ولع غذا اشتباه گرفته می‌شود.
مطمئن شوید که در رژیم غذایی خود به قدر کافی پروتئین و چربی‌های سالم دارید، این به شما کمک می‌کند برای مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید
حتی نوشیدن کمی الکل، خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهد
تنها یک زن از هر پنج زن در اروپا می‌داند که الکل یک عامل خطر برای ابتلا به سرطان پستان است.
بیشتر بخوانید: مصرف‌کنندگان الکل صنعتی در معرض چه خطراتی هستند؟
به گزارش نشریه پزشکی مدیکال اکسپرس، سازمان جهانی بهداشت (WHO) در بیانیه‌ای با اشاره به اینکه این آگاهی در میان مردان حتی کمتر است، اعلام کرد: «تنها ۲۱ درصد از زنان در ۱۴ کشور اروپایی از ارتباط بین مصرف الکل و خطر ابتلا به سرطان پستان آگاه‌اند و فقط ۱۰ درصد از مردان از این خطر اطلاع دارند.»
در سال ۲۰۲۲ حدود ۶۰۰ هزار مورد مبتلا به سرطان پستان در اروپا گزارش شده است.
داده‌های سال ۲۰۲۰ آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان نشان داده از ۵۷۵ هزار و ۹۱۷ مورد ابتلا به سرطان پستان، ۳۹ هزار و ۲۴۸ مورد (۷ درصد موارد) مربوط به “مصرف الکل” بوده است.
مصرف الکل بر سطوح هورمون استروژن تأثیر می‌گذارد که نقش مهمی در بروز و پیشرفت بسیاری از سرطان‌های پستان ایفا می‌کند. بنا به هشدار سازمان جهانی بهداشت، حتی سطوح نسبتاً پایین مصرف الکل نیز می‌تواند در خطر ابتلا به سرطان پستان نقش داشته باشد.
آمارها نشان می‌دهد که سالانه حدود یک سوم موارد جدید ابتلا به سرطان پستان به دلیل نوشیدن تنها “دو لیوان شراب” در روز است.
بیشتر بخوانید: افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان با تنفس برخی آلاینده‌های هوا
سرطان پستان، شایع‌ترین سرطان در ایران نیز محسوب می‌شود. محمد اسماعیل اکبری، رئيس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه بهشتی اسفندماه سال ۱۴۰۱ با اشاره به بررسی‌های انجام شده در طی ۳۰ سال گذشته گفت: «شایع‌ترین سرطان در کشور و در هر دو جنس زن و مرد سرطان پستان است. این سرطان با شیوع ۱۲ درصدی بالاترین میزان شیوع سرطان را دارد که ۲۶ درصد سرطان زنان را تشکیل می‌دهد.»
بیشتر بخوانید: به صدا در آمدن زنگ سرطان؛ افزایش ۷۷ درصدی تا سال ۲۰۵۰
میکروپلاستیک‌ها و افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی
میکروپلاستیک‌های موجود در پلاک شریانی انسان با افزایش خطر حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ ارتباط دارد.
به گزارش اشپیگل‌آنلاین، در مطالعه‌ای که به تازگی در “مجله پزشکی نیوانگلند” منتشر شد، محققان در پلاک شریانی انسان میکروپلاستیک‌‌هایی را شناسایی کرده‌اند که با پیامدهای نامطلوب قلبی عروقی مرتبط است.
میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها – تکه‌های میکروسکوپی پلاستیک که وارد محیط می‌شوند – در همه جا از اقیانوس‌ها گرفته تا غذا و شیر مادر یافت شده‌اند. با وجود شناخت رو به رشد از میکروپلاستیک‌ها به عنوان یک خطر زیست‌محیطی، اثرات سلامتی این ذرات ریز هنوز به خوبی شناخته نشده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
محققان برای این مطالعه، نمونه‌های پلاک شریانی بیش از ۲۵۰ بیمار را که تحت عمل جراحی برداشتن پلاک شریانی قرار داشتند را بررسی کردند. آنها در نزدیک به ۶۰ درصد بیماران “میکروپلاستیک‌های پلی‌اتیلن” و در حدود ۱۲ درصد آنها “میکروپلاستیک‌های پلی‌ونیل کلراید” را کشف کردند.
پلی‌اتیلن و پلی‌ونیل کلراید در همه چیز از بطری گرفته تا مصالح ساختمانی استفاده می‌شوند.
بر اساس این مطالعه، به طور متوسط ۳۴ ماه پس از جراحی، بیمارانی که میکروپلاستیک در پلاک شریانی خود داشتند، در مقایسه با افرادی که شریان‌هایشان حاوی پلاستیک نبود، ۴.۵ برابر بیشتر احتمال داشت که در معرض حمله قلبی، سکته مغزی، یا مرگ قرار گیرند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
سالانه بیش از ۳۸۰ میلیون تن پلاستیک تولید می‌شود. پلاستیک‌ها بسیار بادوام هستند و همین یکی از دلایل محبوبیت آنهاست. هنگامی که آنها شروع به تجزیه شدن می‌کنند، به صورت ذرات پلاستیکی ریز به محیط‌زیست وارد می‌شوند.
بیشتر بخوانید: یک پژوهش: قطب شمال پر از زباله پلاستیکی است
میکروپلاستیک‌ها، ذرات کوچک‌تر از ۵ میلی‌متر، و نانوپلاستیک‌ها، ذرات کوچک‌تر از ۱۰۰۰ نانومتر، تقریباً در همه جا، از جمله برخی مکان‌های بسیار بعید، یافت شده‌اند. یک مطالعه از سال ۲۰۲۲ وجود پلاستیک در شیر مادر را کشف کرد. در سال ۲۰۲۳، محققان مقادیر قابل‌توجهی میکروپلاستیک را در “غار کلیف” در میسوری آمریکا یافتند، غاری که در سی سال گذشته به روی عموم بسته بود.
