طبق این مطالعه در سال ۲۰۱۹ شایع‌ترین علل مرگ و میر به ترتیب بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی، بیماری مزمن انسدادی ریه و عفونت‌های دستگاه تنفس تحتانی بودند.
تفاوت‌های منطقه‌ای
به گفته این پژوهشگران با این حال در مرگ و میر ناشی از ابتلا به کووید ۱۹ تفاوت‌های منطقه‌ای واضحی مشاهده شده است. امید به زندگی در کشورهای جنوب شرق و شرق آسیا و همچنین اقیانوسیه در دوران همه‌گیری با ۰/۴ سال کمترین کاهش و در کشورهای آمریکای لاتین و دریای کارائیب با ۳/۶ سال بیشترین نرخ کاهش را داشته است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
پژوهشگران این مؤسسه دریافته‌اند که در فاصله سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ میزان امید به زندگی در سراسر جهان ۶/۲ سال افزایش داشته است. طبق این مطالعه کاهش مرگ و میر ناشی از ابتلا به عفونت‌های روده‌ای نظیر اسهال نقش عمده‌ای در افزایش امید به زندگی داشته است. دومین عامل تأثیرگذار، کاهش مرگ و میر ناشی از عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی عنوان شده است.
محققان همچنین کاهش مرگ و میر ناشی از سکته مغزی و بیماری عروق کرنر قلب در این بازه زمانی را از دیگر عوامل اثرگذار بر افزایش امید به زندگی انسان‌ها در سراسر جهان معرفی کرده‌اند.
مؤسسه سنجش و ارزیابی سلامت دانشگاه واشنگتن در بیانیه‌ای به نقل از لیان اونگ، یکی از نویسندگان این مقاله، می‌نویسد این مطالعه “تصویر ظریفی” از وضعیت سلامت در جهان ارائه می‌دهد. اونگ می‌گوید: «ما از یک سو شاهد موفقیت‌های چشمگیر کشورها در پیشگیری از مرگ و میر ناشی از اسهال و سکته مغزی هستیم، اما از سوی دیگر می‌بینیم که همه‌گیری کووید ۱۹ تا چه اندازه ما را به عقب برگرداند.»
پژوهشگران این مؤسسه برای پیشبرد تحقیق خود ۲۲۸ علت مرگ در بیش از ۲۰۰ کشور و منطقه را مورد مطالعه قرار دارند. داده‌های این تحقیق با استناد به بیش از ۵۶ هزار منبع نظیر کالبدشکافی، سرشماری و ثبت سرطان استخراج شدند. برآوردهای مربوط به کووید ۲۰۱۹ از تجزیه و تحلیل مرگ و میر ناشی از ابتلا به این بیماری در بازه زمانی اول ژانویه ۲۰۲۰ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۱ بدست آمدند.
