مریم کیان ارثی، وکیل دادگستری در حساب کاربری اکس خود روز سهشنبه سوم اردیبهشت درباره موکلش مصطفا آل احمد، نوشت که این کارگردان سینما نیز “مانند برخی کنشگران دیگر، پس از آزادی از زندان، مدتهاست مبتلا به نوعی بیماری خودایمنی است.”
دو روز پیشتر نیز خبرهای مربوط به بیماری ترانه علیدوستی شفافیت بیشتری یافت و جزئیاتی از بیماری این بازیگر معروف سینمای ایران منتشر شد. بنا بر داده رسانههای ایران او از مدتی پیش دچار بیماری به نام سندرم (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms) با نام اختصاری (DRESS) شده است که یک نوع واکنش شدید ناشی از حساسیت به مصرف برخی داروها است.
این وضعیت زمانی ایجاد میشود که «سیستم ایمنی» واکنش بیش از حدی به برخی داروها نشان میدهد. در نتیجه این امر باعث ایجاد علائم متعددی مانند تب، ناهنجاریهای خونی و التهاب اعضاء در سراسر بدن میشود.
بسیاری، منشا این بیماری علیدوستی را به دوران زندان او مربوط می دانند. او بر سر حمایت فعال از اعتراضات ۱۴۰۱ مدتی را در زندان گذراند.
زهرا مینویی، وکیل ترانه علیدوستی اوایل اسنفد گذشته در مصاحبهای گفت که برای موکلش در دادسرای فرهنگ و رسانه “شش ماه قرار نظارتی صادر شده است”.
او افزود که از علیدوستی خواسته شده هیچ پستی با “محتوای سیاسی و تشویش اذهان عمومی” منتشر نکند.
“تکراری نگرانیآور”
کیانارئی، وکیل آل احمد در ادامه پست اینستاگرامی “تکرار این دست بیماریها” را باعث روبرو شدن فعالان حقوق بشر با “پرسشهای جدی و نگرانکننده” توصیف کرد. او در مطلب خود از هشتگ کتایون ریاحی، ترانه علیدوستی و بکتاش آبتین استفاده کرده است که شک و تردیدهایی در مورد سلامت کتایون ریاحی نیز برانگیخته است.
آل احمد، پس از انتشار بیانیه مشهور” تفنگت را زمین بگذار” به همراه محمد رسولاف و جعفر پناهی تیرماه ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات مردمیبازداشت و زندانی شد. در این بیانیه سینماگران از نیروی انتظامی خواسته شده بود که تفنگها را زمین بگذارند و از خشونت علیه معترضان بپرهیزند.
آل احمد همچنین به دلیل مخالفت با سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین و مصاحبه با رسانههای فارسی زبان خارج از ایران به اتهامهایی چون “تبانی به قصد بر هم زدن امنیت” و “تبلیغ علیه نظام” به ۶ سال و ۴ ماه حبس تعزیری، ممنوعیت خروج از کشور و سایر محرومیتهای اجتماعی محکوم شده بود.
با تأیید ابتلای ترانه علیدوستی به بیماری ناشناس پس از آزادی، بسیاری از زندانیان سابق و فعالان عرصههای سیاسی و حقوق بشری در مورد سابقه بروز بیماریهایی از این دست گزارش دادهاند. علاوه بر این، سابقه مرگهای مشکوک در دوران محکومیت و بازداشت فعالان نیز بر بار نگرانیها افزوده است.