اطلاعیه 981 کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو در خصوص فعالان فضای مجازی
فعالان فضای مجازی، یا مجرمین غیر قابل بخشش!
یکی از جرایم سنگین در جمهوری اسلامی ایران، ابراز عقیده و بیان بوسیله فعالیت در فضای مجازی (وبلاگ، فیسبوک، تلگرام و …) است که پیوسته با بدترین و شدیدترین مجازات ها روبرو بوده است.
پس از وقایع سال ۱۳۸۸ تعداد بازداشتهای مربوط به فعالیتهای اینترنتی گسترش یافت و قانون جرائم رایانهای سال ۱۳۸۹ عجولانه و بدون بررسی کامل همراه با نواقص بسیار تصویب شد. و همچنین پس از اعتراضهای اجتماعی و سیاسی ایران در سال گذشته، اینترنت و شبکههای اجتماعی بار دیگر زیر ذره بین نیروهای اطلاعاتی قرارگرفت زیرا:
اعتراضهای مردمی دیماه ۹۶ مجددا نقش شبکههای اجتماعی در حوادث سیاسی و اجتماعی ایران را برجسته کردند.
بر اساس آمار منتشر شده صد ها نفر از فعالان فضاهای مجازی و اینترنتی در ایران دستگیر شده اند که اتهام همه توهین به رهبری و اقدام علیه امنیت ملی است .
در ماده ۵۱۴ قانون مجازات اسلامی برای اینگونه اتهامات شش ماه تا دو سال زندان پیش بینی شده است همراه با چند تبصره از جمله اتهام سب النبی که مجازات آن اعدام است. و در ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی، موضوع اهانت به مقدسات اسلامی را مشمول حکم سب النبی میداند که طبق ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی حکم اعدام دارد و این در حالیست که مسئولین جمهوری اسلامی ایران از یک سو فریاد پایبندی به حقوق بشر را سر می دهند و از سوی دیگر در قبال اظهار عقیده و بیان و گرفتن حق حیات شهروندان و اجرای حکم اعدام مجوز قانونی دارند.
بر اساس همین قوانین وبلاگ نویس ستار بهشتی به کام مرگ کشیده شد(زیر شنکجه و بهنگام بازجویی جان داد)، سهیل عربی بهترین سالهای زندگی خود را در زندان همراه با هزاران توهین،تهدید و شکنجه همراه با حکم اعدام و اعتصاب غذا سپری کرد، «حکم اعدام او در نتیجه تلاش فعالان حقوق بشر لغو شد»،
سینا دهقان شهروند ۲۰ ساله ای که به اتهام سب النبی از طریق نوشتن مطالبی در شبکه اجتماعی لاین محکوم به اعدام است و این حکم برغم تلاش و پی گیری از سوی فعالان حقوق بشر، در دیوان عالی کشور تایید شده است،
آرش شعاعشرق روزنامهنگار مستقل گیلانی و خبرنگار مخالف و منتقد جمهوری اسلامی در ترکیه ربوده شد، مأموران امنیتی اطلاعاتی پس از خروج اجباری آرش از ایران و به دنبال ادامه فعالیت رسانهای وی در کانال خبری تلگرامیِ «گیلان نو»، خانواده اش را تهدید کرده بودند؛ درصورت ادامه فعالیتهای اوعلیه حکومت و دعوت مردم گیلان به تظاهرات، وی را در هرکجا که باشد «ترور» خواهند کرد،
علی احمدنیا، سیدمجتبی باقری، سبحان جعفری تاش، جواد جمشیدی، نیما کشوری و سعید نقدی،به همراه شش تن دیگر از مدیران کانالهای تلگرامی حامی اصلاح طلبان نیز اخیرا بازداشت و کانال های آنان در از دسترس خارج گردیده است.
نگرانی مسئولان از آگاهی مردم به حقوق ذاتی خود با ایجاد محدودیت و اعمال پارازیت، فیلتیرینک، سانسور و … بر روی رسانه ها، امریست که بطور مستمردر ایران ادامه داشته و دارد تا آنجا که در روزهای اخیر رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران بطور علنی از فیلتر شدن دائمی اپلیکیشن تلگرام «تا پایان فروردین جاری» خبر می دهد.
ما با بیان نقض حقوق اولیه ی انسانی از جمله : مواد ۱، ۵، ۱۰، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، خواستار اجرای کامل منشور حقوق بشر و کنوانسیون های آن، آزادی بدون قید و شرط تمامی دستگیر شدگان اخیر، زندانیان سیاسی عقیدتی شده و از وجدان های بیدار، انسان های آزاده، سازمان ها و نهاد های حقوق بشری میخواهیم تا نسبت به وضعیت کلیه بازداشت شده گان اخیر، زندانیان سیاسی، مدنی و عقیدتی که سالهاست در سکوت و بی عدالتی محبوس شده اند توجه بیشتری داشته و تمامی سعی خود را در جهت آزادی آنان به کار گیرند.
۹۸۱
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»