این نظرسنجی با همکاری مشترک برنامه توسعه سازمان ملل متحد، دانشگاه آکسفورد و مؤسسه GeoPoll انجام شده و برای تهیه آن از طریق تماسهای تلفنی تصادفی با شهروندان ۷۷ کشور، ۱۵ سئوال مطرح شده است. کشورهای منتخب برای این نظرسنجی، ۸۷ درصد از جمعیت جهان را تشکیل میدهند.
یافته کلیدی این نظرسنجی این بود که ۸۰ درصد از پاسخدهندگان گفتهاند که کشورشان باید تلاش برای مبارزه با گرمایش جهانی را شدت ببخشد. ۸۶ درصد نیز معتقد بودند که کشورها و دولتها باید برای تقویت همکاری در زمینه مبارزه با تغییرات اقلیمی، اختلافات و درگیریهای سیاسی را کنار بگذارند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
آخیم اشتاینر، رئیس برنامه توسعه سازمان ملل در نشست مطبوعاتی به هنگام ارائه این گزارش گفت: «فکر میکنم هیچکس انتظار چنین پیام روشنی را نداشت.» او تأکید کرد امروزه دیگر نمیتوان در مورد تغییرات آبوهوایی به عنوان پدیدهای مربوط به آینده صحبت کرد، بلکه “مردم یا خودشان هر روز در جایی از جهان با این معضل دست و پنجه نرم میکنند یا از طریق اخبار از آن اطلاع مییابند.”
به گفته این مقام سازمان ملل، به واسطه این گزارشها میتوان دید که خشکسالی، سیل و تغییرات شدید آبوهوایی اکنون زندگی میلیونها نفر را تحت تأثیر قرار داده است.
تأثیر گرمایش زمین بر تصمیمات شخصی
طبق این نظرسنجی، شهروندان ۲۰ کشوری که بزرگترین آلایندههای جهان به شمار میروند نظیر روسیه، چین، آمریکا و آلمان از اقدامات جدیتر برای پیشگیری از گرمایش زمین حمایت میکنند. پاسخدهندگان گفتهاند که از بسیاری جهات احساس میکنند که دولت کشورشان به اندازه کافی از آنها در زمینه کاهش تغییرات اقلیمی حمایت نمیکند.
شهروندان عربستان سعودی با ۲۵ درصد، روسیه با ۳۴ درصد، جمهوری چک با ۳۶ درصد و چین با ۳۹ درصد کمترین میزان نگرانی را در مورد تغییرات اقلیمی داشتهاند.
بیش از دو سوم پاسخدهندگان گفتهاند، مسئله گرمایش زمین بر تصمیمهای زندگیشان نظیر تعیین محل زندگی و کار تأثیر گذاشته است.
بیشتر بخوانید: ده سال گذشته، رکورد گرمترین سالها را در جهان شکستند
در بین شهروندان آلمانی که در این نظرسنجی شرکت داشتهاند، زنان بیش از مردان بر اقدامات سریعتر و بیشتر در راستای مقابله با تغییرات اقلیمی تأکید کردهاند. به گفته آخیم اشتاینر، تغییرات آب و هوایی مسئلهای نیست که فقط به انتشار گازهای گلخانهای، فناوریهای جدید یا خودروهای برقی منحصر شود، بلکه این معضل “فرصتهای شغلی، درآمد و هزینههایی که مردم متحمل میشوند” را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
او افزود: «میتوانم بگویم که همه این موارد گاهی به ابزاری در دست سیاست بدل میشود و این امر موجب ایجاد تفرقه میان مردم و بین جوامع میشود.»
این مقام سازمان ملل ترس از پیامدهای اقتصادی ناشی از سیاستهای اقلیمی را “قابل فهم” دانست و گفت، این ترس در اغلب موارد بر پایه اطلاعات نادرست است. او در این زمینه از موفقیت شماری از کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین نام برد که امروزه بیش از ۹۰ درصد از برق مورد نیاز خود را از طریق انرژیهای تجدیدپذیر تأمین میکنند. به گفته او، این امر ده سال پیش کاری غیرممکن به نظر میآمد.