بیانیه اتحادیه اروپا که در پاسخ به سوال پارلمان اروپا صادر شده، میگوید: «اتحادیه اروپا قاطعانه از مقامات ایرانی میخواهد تا از برخورداری کامل از حقوق بشر و آزادیهای اساسی برای همه ایرانیان، از جمله افراد متعلق به اقلیتهای قومی، مذهبی و زبانی مانند بهائیان اطمینان حاصل کنند.»
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
نمایندگان پارلمان اروپا همچنین نسبت به وضعیت زنان بهایی ابراز نگرانی کردهاند چرا که به دلیل زن بودن و بهایی بودن تحت ستم مضاعف قرار دارند.
در بیانیه نمایندگان مجلس اروپا آمده است که تشدید تنش علیه بهاییان در ایران “کاملا غیرقابل قبول” است و نشان دهنده “روند نگران کننده خصومت علیه جامعهای است که از سال ۱۹۷۹ با آزار و اذیت سیستماتیک روبرو بوده است.”
بیشتر بخوانید: احضار فرهنگیان، احکام سنگین شهروندان بهایی، بازداشت وکلا
نمایندگان پارلمان اروپا همچنین از مقامات ایران خواستهاند به “حق آزادی، اشتغال، آزادی اجتماع و بیان، مالکیت، آموزش و دفن بدون تبعیض یا تعصب” احترام بگذارند.
علاوه بر تبعیضهایی که از پس از انقلاب اسلامی بر بهاییان به طور سیستماتیک اعمال میشود، از قبیل ممنوعیت آموزش و استخدام و کسب و کار، مدتی است که اجازه دفن مردگان بهایی نیز در گورستانهای عمومی داده نمیشود.
قدردانی جامعه بهاییان از اروپا
راشل بیانی، نماینده جامعه بینالمللی بهاییان در نهادهای اروپایی بروکسل از این بیانیه استقبال کرده و آن را نشانه “نگرانی شدید و فزاینده در اروپا” نسبت به بهاییان ایران دانسته است.
بیانی گفته است: «دولت ایران باید بداند که جنایاتش علیه جامعه بیگناه بهاییان در ایران برای همه آشکار شده و در اروپا و در سراسر جهان، تبعیض علیه حقوق بشر زنان و اقلیتها و آزار و اذیت سیستماتیک بهائیان مقابل دید همه دنیا است.»
بیشتر بخوانید: موج جدید فشار بر بهاییان؛ تشدید سرکوبها در یک سال اخیر
در هفتههای اخیر گزارشهای متعددی از تشدید آزار و اذیت بهاییان در ایران منتشر شده است؛ از تخریب زمینهای کشاورزی آنان تا ازار و اذیت زنان بهایی. این تشدید فشارها منجر به افزایش حمایتهای بینالمللی از جامعه بهاییان ایران شده است؛ از برندگان جایزه نوبل صلح تا نمایندگان پارلمانها، اشخاص مشهور و سایر افراد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
همچنین اخیرا ۱۰ زن زندانی سیاسی در ایران نامهای را منتشر کردند که در آن به اذیت و آزار حکومت ایران علیه بهاییان اعتراض کرده و تاکید کرده بودند که “کنار هموطنان بهاییمان میایستیم”.
در آغاز دهه ۱۳۶۰بیش از ۲۰۰ بهایی در ایران اعدام شدند و آزار و اذیت سیستماتیک علیه این اقلیت دینی پس از انقلاب ایران به شدت افزایش یافته است.