کلی هاستون، آنکا سلاریو، راس براکول و ناتان جونز که در طول این یک سال در حال تحقیق درباره چگونگی تغذیه در شرایط مریخ و تاثیرش بر عملکرد بودند، عصر روز شنبه ۶ ژوئیه (۱۶ تیر) از این زیستگاه ۱۶۰ متر مربعی بدون پنجره خارج شدند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
آنها در این زیستگاه تحقیقی به نام مارس دون آلفا (Mars Dune Alpha) یا تپه ماسه‌ای آلفای مریخ که با کمک یک چاپگر سه‌بعدی ساخته شده بود، چند اتاق کار و خواب، یک سالن ورزش، یک اتاق برای مراقبت‌های پزشکی و یک مزرعه عمودی برای کاشت سبزیجات داشتند.
فضانوردان داوطلب همچنین به منطقه‌ای شبیه فضای آزاد (منطقه سرپوشیده) مملو از ماسه قرمز دسترسی داشتند که می‌توانستند برای تمرین راه رفتن روی مریخ با لباس‌های مخصوص وارد آن شوند.
ناسا تلاش داشت در طول این یک سال، از طریق این چهار فضانورد داوطلب به اطلاعات مهمی دست یابد، مانند اینکه تاثیر “عوامل استرس‌زای اضافی” همچون انزوای کامل در فضای محدود یا تاخیر در ارتباط با زمین که در یک ماموریت واقعی مریخ رخ می‌دهد، چطور خواهد بود.
بیشتر بخوانید: دستگاه تولید اکسیژن ناسا، گامی مهم برای ساخت پایگاه در مریخ
چهار فضانورد داوطلبی که روز گذشته ششم ژوئیه پس از یک سال از این محوطه بیرون آمدند، از فرصتی که ناسا در اختیار آنها گذاشته بود تا بتوانند زندگی در مریخ را شبیه‌سازی کنند، تشکر کردند.
راس براکول، مهندس پرواز این ماموریت پس از خروج از این محوطه گفت: «من بسیار خوش‌شانس بودم و این فرصت باورنکردنی را داشتم که مدت یک سال در یک ماجراجویی سیاره‌ای برای آینده‌ای هیجان‌انگیز زندگی کنم.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
جولی کرامر، مدیر فنی ناسا نیز با بیان اینکه “این پروژه امکان یادگیری مسائل مهم درباره سیستم‌های پیچیده را فراهم می‌کند” گفت: «این سلسه تحقیقات، سفر به مریخ و بازگشت از آن را بسیار ایمن‌تر خواهد کرد.»
ناسا با امیدواری به اینکه بتواند با پروژه آرتمیس (Artemis) در سال ۲۰۳۰ سفر به مریخ را عملی کند، دو ماموریت دیگر برای سالهای ۲۰۲۵ و ۲۰۲۷ برنامه‌ریزی کرده است.
