این زندانیان خطاب به مردم ایران هشدار دادند که “دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی” همانطور که پیش از برگزاری “نمایش انتصابات”، اجرای احکام اعدام را “تا سرحد ممکن کاهش داد”، پس از عبور از “این پیچ” بر سرعت صدور و اجرای این احکام خواهد افزود.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
آنها در این رابطه به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و بازداشت رعنا کوکور، خواهر مجاهد کورکور، زندانی سیاسی اشاره کرده‌اند که زیر حکم اعدام است. شریفه محمدی، فعال کارگری در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ایران از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی رشت به اعداممحکوم شد.
در بیانیه این زندانیان آمده که “یکی از اتهامات واهی علیه شریفه محمدی پخش تراکت نه به اعدام” اعلام شده است. این زندانیان تاکید می‌کنند که “تلاش برای توقف ماشین اعدام نه تنها جرم نیست بلکه باید به یک مطالبه عمومی تبدیل شود”.
آنها از همه سازمان‌ها و فعالان مدافع حقوق بشر و مخالف اعدام، از جمله احزاب، گروه‌ها و جریان‌های سیاسی و صنفی و اصحاب رسانه خواسته‌اند که در هفته‌ها و ماه‌های پیش‌رو “بیش از گذشته به مساله اعدام و مخالفت با آن توجه نشان دهند”. این زندانیان نسبت به عواقب بی‌توجهی به این خطر هشداری جدی داده‌اند.
به گفته این گروه از زندانیان سیاسی زن “بررسی رفتارهای دستگاه‌های سرکوب نظام در سالهای گذشته نشان داده که، هرگاه نمایش باشکوهی از اکثریت مردم ایران در مقابل اقلیت مستبد حاکم بر کشور بروز و ظهور یافته، ماشین سرکوب حکومت فعال‌تر شده” است. آنها می‌افزایند حکومت ایران “با هدف القای ترس و ایجاد ارعاب در مردم برای جلوگیری ازقیام و اعتراضات سیاسی و اجتماعی علیه استبداد، از ابزار اعدام بیشترین بهره را برده است.”
آنها همه زندانیان، به ویژه زندانیان سیاسی در زندان‌های سراسر ایران را به همراهی با کارزار علیه اعدام دعوت کرده‌اند.
هم‌زمان سازمان عفو بین‌الملل از مقام‌های ایران خواسته‌اند که فورا حکم محکومیت و اعدام این فعال کارگری را لغو و او را آزاد کنند. عفو بین‌الملل می‌گوید: «مقامات ایران باید به حقوق آزادی بیان، تشکل و تجمع مسالمت آمیز احترام بگذارند و از مجازات اعدام، از جمله به عنوان ابزار سرکوب سیاسی، استفاده نکنند.»
نامه وریشه مرادی از زندان به شریفه محمدی
خبر حکم اعدام برای شریفه محمدی انعکاسی وسیع در شبکه‌های اجتماعی یافت و فعالان حقوق بشر، زندانیان سیاسی و تشکل‌های مختلف کارگری به شدت به این خبر واکنش نشان دادند. وریشه مرادی، زندانی سیاسی که خود نیز مانند محمدی با حکم “بغی” روبروست، در نامه‌ای از زندان اوین این حکم “گواهی روشن بر زن‌ستیزی جمهوری اسلامی” و پیام تهدید کل جامعه به ویژه زنان معترض در خیزش “زن، زندگی، آزادی” دانست.
گلرخ ایرایی، فعال سیاسی زندانی در شبکه اجتماعی اکس نوشت که وریشه مردای نیز مانند شریفه محمدی با اتهام “بغی” مواجه شده و ممکن است در خطر حکم اعدام باشد.
وریشه مرادی در نامه‌اش از زندان اوین به محمدی می‌گوید: «هر دو نیک می‌دانیم دار اعدام هیچ‌گاه ضمانتی برای تداوم نظام‌های استبدادی نبوده است. تو نه اولین و نه آخرین زنی هستی که با شکنجه، فشار برای اعتراف اجباری، پرونده‌سازی و ادعاهای بی پایه و اساس مواجه شده‌ای.»
او در انتهای نامه‌خود نوشته است که دیوارهای زندان نمی‌تواند مانعی برای همدلی باشد و “هم‌زخمان را جز پناه یکدیگر بودن التیامی نیست.”
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
حکمی برای همه زنانی که در صف اول اعتراض‌ها ایستاده‌اند
ریحانه انصاری نژاد، یک فعال کارگری دیگر در زندان اوین دیگر به حکم اعدام شریفه محمدی “توسط بی‌دادگاهی در رشت” اعتراض کرد و نوشت این حکم “در آستانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری پیامی روشن برای کارگران، زنان، فعالان اجتماعی و همه‌ی مردم دارد”. به گفته او پیام این است که “مهم نیست که نام چه فردی را به عنوان رئیس‌جمهور از صندوق‌شان بیرون کشیده‌اند، رویه همان رویه‌ی چهل‌و‌شش‌ساله‌ی جمهوری اسلامی است، یعنی دفاع از منافع سرمایه‌داران و سرکوب بی‌امان کارگران”.
به گفته این زندانی سیاسی “شریفه یک زن و یک مادر” است و حکم اعدام او “پیامی مستقیم به همه‌ی زنان و مادرانی است که در صف اول اعتراضات اجتماعی ایستاده‌اند.”
