وزارت خارجه آلمان از او به عنوان یکی از “باتجربهترین” دیپلماتهای این کشور یاد کرده که از “شهرت بینالمللی بالایی برخوردار است”. هلگا اشمید در حال حاضر دبیر کل سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) است و این سازمان را در سالهای سختی هدایت کرده.
توافق هستهای با ایران
اشمید سالهای طولانی به عنوان مشاور وزیران خارجه آلمان، از کلاوس کینکل گرفته تا یوشکا فیشر و همچنین مشاور آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان فعالیت کرده است. از مهمترین نقاط عطف در کارنامه فعالیتهای دیپلماتیک او ایفای نقش در مذاکرات هستهای ایران با قدرتهای جهانی و دستیابی به برجام بوده است. او مسئول پرونده هستهای ایران در اتحادیه اروپا بود و در کنار کاترین اشتون و سپس فدریکا موگرینی، نقش مهمی در این مذاکرات داشت.
بیشتر بخوانید:دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا ترامپ را به پایبندی به برجام فراخواند
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
پس از پایان دوره مسئولیت فدریکا موگرینی به عنوان کمیسر سیاست خارجی اتحادیه اروپا، هلگا اشمید در مقام معاون جوزپ بورل در بروکسل فعالیت میکرد. اشمید در سال ۲۰۱۵ مدال درجه یک صلیب شایستگی آلمان را دریافت کرد.
اکنون با اشمید، یک دیپلمات سنگینوزن ریاست هشتادمین دور مجمع عمومی سازمان ملل با ۱۹۳ کشور عضو را بر عهده میگیرد. اما این مسئولیت در مقایسه با دبیرکلی سازمان ملل اغلب به عنوان مقامی تشریفاتی تلقی میشود. وظيفه اشميد نمايندگی كل كشورهای عضو سازمان ملل خواهد بود.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
او یکی از اولین سخنرانیها را در نشست سالانه سران کشورها و دولتها در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد خواهد کرد. با توجه به جنگهایی که در این سالها شعلهور شدهاند، مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان یک “فشارسنج خلق و خوی جهانی” اهمیت فزایندهای پیدا کرده است. با این حال شورای امنیت سازمان ملل با ۱۵ عضو خود و کشورهایی با توانایی وتو یا تصویب قطعنامههای الزامآور بسیار قدرتمندتر است.
تنها چهار زن قبل از اشمید
در تاریخ بیش از ۷۵ ساله سازمان ملل، اشمید پنجمین زنی است که ریاست مجمع عمومی سازمان ملل را بر عهده میگیرد. انتخابات برای تعیین رئيس مجمع در ژوئن ۲۰۲۵ در مقر سازمان ملل برگزار خواهد شد. پس از اتحاد دو آلمان، این اولین بار است که یک دیپلمات آلمانی نامزد ریاست مجمع عمومی سازمان ملل شده است. در سال ۱۹۸۱ رودیگر فون وچمار از آلمان فدرال و پیتر فلورین از آلمان شرقی در سال ۱۹۸۷ رئيس این مجمع شدند.