با وجود آنکه ممنوعیت شکنجه و سایر رفتارها و مجازاتهای ظالمانه، غیر انسانی و تحقیر آمیز که در خلال اسناد حقوق بشری مهمی چون اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مطرح شده که دولت ایران نیز بدان متعهد شده است ، چرا شواهد هنوز ، گویای نقض حقوق و کرامت انسانی شهروندان از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران میباشد ؟
رشد چشمگیر زندانیان ، ایران را چهارمین کشور پر زندانی دنیا معرفی کرده است و با وجود گزارشات و مستندات جوامع بین المللی مبتنی بر بحران زندانیان سیاسی و عقیدتی ، چرا همواره با انکار حقایق موجود از طرف قوه قضاییه و مسئولین ذیربط مواجه ایم؟
با همکاری : کمیته اموزش و پژوهش و گروه صدا و تصویر
میهمانان برنامه : اقای کاویان فلاح محمدی دگر اندیش مذهبی و اقای کاوه شیخ محمدی بعنوان زندانی سیاسی و امنیتی و اقای حمید رضا تقی پور دهقان تبریزی فعال حقوق بشر
با اجرای : مریم مرادی
تدوین : محمد گلستانجو
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»