سازمان حقوق‌بشری هه‌نگاو روز دوشنبه ۲۲ مرداد خبر داد که شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی، در مجموع این افراد را به تحمل بیش از ٢٠ سال و ٧ ماه زندان تعزیری محکوم کرده است.
از جمله اتهام‌های مطرح‌شده علیه این افراد، “اجتماع و تبانی” و “تبلیغ علیه نظام” عنوان شده است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
هه‌نگاو می‌گوید رزیتا رجایی نویسنده، آناهیتا حجازی، مدیر خانه امن حیوانات آنا در رشت، به همراه سه نفر دیگر روز شنبه ٢٠ آبان ماه ۱۴۰۲ (١١ نوامبر ۲۰۲۳)، توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت و چندی بعد با سپردن وثیقه و به صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.
اعظم بهرامی، کنشگر حوزه محیط‌زیست ایران در گفت‌وگوی اختصاصی با دویچه‌وله فارسی، هدف از صدور این حکم و اتهام‌های مطرح‌شده علیه کنشگران محیط‌زیست توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی را فشار مضاعف به جامعه زنان خواند.
بهرامی معتقد است به دلیل حضور و فعالیت گسترده زنان گیلان در جنبش “زن، زندگی، آزادی” حاکمیت مجبور شده است به منظور جلوگیری از فعالیت‌های مدنی آنان، به صدور احکام زندان طولانی مدت روی آورد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
این کنشگر حوزه محیط‌زیست در تشریح صحبت‌های خود می‌افزاید: «بعد از انقلاب زن زندگی آزادی و بعد از خیزش انقلابی معترضان، بسیاری مردم در بسیاری از اعتراضات و جنبش‌های مدنی تلاش کردند که مسئله محیط‌زیست را هم در خواسته‌ها و نکات مورد توجه‌شان بگنجانند.»
در طول سالهای گذشته، بازداشت و صدور احکام زندان طولانی مدت برای فعالان محیط زیست ایرانی توسط قوه قضائیه، علاوه بر اینکه مورد اعتراض کنشگران مدنی قرار گرفته، محل مناقشه مقامات جمهوری اسلامی نیز بوده است.
بیشتر بخوانید:استقبال سازمان ملل از وعده آزادی فعالان محیط زیست زندانی در ایران
بهرامی با اشاره به اینکه اکنون مسئله محیط‌زیست در اعتراضات زیست محیطی در سالهای اخیر بسیار گسترش پیدا کرده است گفت: «نمونه مشابه آن را می‌توان به انتشار نامه‌هایی از زندان زنان اشاره کرد که حتی در یک مورد مشخصا موضوع نگرانی‌اش برای نسل آینده ایران با توجه به عدم توجه به مدیریت آثار سوتغییر اقلیمی در ایران بود که هم آن دوره فعالان محیط‌زیست زندانی مثل نیلوفر بیانی پیگیر آن موضوع بودند و از زندانیان بهایی گرفته تا سایر زندانیان آن بیانیه را امضا کرده بودند.»
گزارش توسعه انسانی منتشر شده در سال ۲۰۱۹ نشان داد که ایران در بین بدترین کشورها از نظر چالش‌های زیست‌محیطی در رتبه سوم قرار دارد.
منتقدان می‌گویند سیاست‌هایی که مقامات جمهوری اسلامی ایران دنبال می‌کنند این کشور را به سمت “بحران زیست‌محیطی افسارگسیخته” سوق می‌دهد.
در کنار آلودگی هوا و مسائل مختلف زیست محیطی، موضوع محدودیت دسترسی به آب هم معضلی است که بیشتر مردم را نگران کرده است.
کمبود آب در ایران به یک معضل تبدیل شده است و از همین رو، فعالان حوزه محیط‌زیست مقامات این کشور را به سو مدیریت در اجرای سیاست‌های صحیح آب که منجر به کاهش آب‌های زیرزمینی شده است متهم می‌کنند.
