ناتو با این اقدام قصد دارد مرزها و جبهه‌های شرقی خود را تقویت کند. کونستانتا از اهمیت استراتژیکی زیادی برخوردار است، چرا که در ۱۵ کیلومتری ساحل دریای سیاه واقع است و تنها ۱۰۰ کیلومتر با مرز اوکراین فاصله دارد.
ناتو سالهای زیادی به این منطقه و مرزهای شرقی خود کم‌توجهی کرده بود، اما در پی الحاق شبه‌جزیره کریمه به روسیه و به ویژه تجاوز نظامی این کشور به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ وضعیت تغییر کرده و کونستانتا به نقطه‌ای مهم بدل شده است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
بخشی از فرودگاه “میهایل کوگیالنیچونو” نظامی است که نیروی هوایی ارتش رومانی و هم‌پیمانان عضو ناتو از آن استفاده می‌کنند. این فرودگاه اما در طی ۲۰ سال آینده به طور چشمگیری گسترش خواهد یافت و افزون بر احداث بخش‌هایی جدید، قرار است بخش‌های موجود نیز مورد بازسازی و مدرن‌سازی قرار گیرند.
در این راستا قرار است پایگاهی در مساحتی بالغ بر ۳ هزار هکتار احداث شود. این ۱۰ برابر محوطه فرودگاه تمپل‌هوف در برلین است و از لحاظ وسعت حتی گوی سبقت را از پایگاه رامشتاین در آلمان هم خواهد ربود.
احداث باندهای فرود و پرواز برای هواپیما‌های جنگنده و باندهای جانبی برای هواپیما‌های باری بزرگ در دستور کار قرار دارد. بعلاوه انبارهای مهمات، انبارهای سوخت و محل‌هایی ویژه برای نگهداری تجهیزات فنی ساخته خواهند شد، در واقع هر آنچه که طبق استانداردهای ناتو به آنها نیاز است.
طرحی درازمدت و پرهزینه
انتظار می‌رود که اجرای این طرح مجموعا بیست سال طول بکشد و هزینه ساخت پایگاه حدود ۲ و نیم میلیارد دلار برآورد شده است.
این پایگاه شهرک‌هایی را نیز برای اسکان دادن خانواده‌های سربازان ناتو دربر خواهد گرفت و به همین خاطر نیز اماکنی چون کودکستان، مدرسه، بیمارستان و فروشگاه‌های متعدد را شامل خواهد شد. به عبارتی قرار است که یک “شهر مستقل نظامی” در کنار کلانشهر کونستانتا ساخته شود.
در حال حاضر ۷۰ هزار سرباز ناتو در رومانی مستقر هستند و ارتش آلمان جنگنده‌های “یورو فایتر” خود را به این پایگاه منتقل کرده است. ناتو از طریق این پایگاه حریم هوایی جبهه‌ها و مرزهای شرقی خود را کنترل می‌کند.
به گفته کرتو (Cretu)، فرمانده این پایگاه، مناسبات بین کشورهای عضو ناتو “تا کنون به این خوبی نبوده است”. انجام مأموریت‌های تمرینی و آموزشی که کشورهای عضو در حریم هوایی رومانی انجام می‌دهند، شاهدی است بر این مدعا.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
رویدادهای سالهای گذشته نشان می‌دهند که وضعیت در سواحل دریای سیاه تا چه اندازه حساس و خطرناک است. در سپتامبر سال ۲۰۲۲ میلادی یک هواپیمای جنگنده روسی، یک موشک به یک هواپیمای تجسسی بریتانیا شلیک کرد. این موشک خوشبختانه به این هواپیما و ۳۰ سرنشین آن اصابت نکرد.
مسکو در آن زمان اعلام کرد که این موشک در پی یک نقص فنی شلیک شده است. یک سال بعد اما سرویس جهانی بی‌بی‌سی گزارش داد که این مسئله صحت نداشته و خلبان هواپیمای روسی در پی دریافت پیامی که می‌توانسته دوگانه تعبیر شود، اشتباه کرده و آگاهانه موشک را شلیک کرده است.
در ماه مارس سال ۲۰۲۳ نیز سقوط یک پهپاد آمریکایی پس از برخورد با یک هواپیمای جنگنده روسی خبرساز شد. جت روسی نیز نزدیک بود سقوط کند. ایالات متحده در پی این رویداد از “عملکرد خطرناک و غیرحرفه‌ای” روسیه سخن گفت.
برنامه‌های ناتو برای گسترش پایگاه خود در رومانی برای روسیه چندان غافلگیرکننده نبوده و مسکو نیز مطابق با موضع‌گیری‌های همیشگی خود به آن واکنش نشان داده است.
آندری کلیموف، معاون کمیته سیاست خارجی روسیه در بهار امسال در این رابطه از “تهدیدی برای رومانی” سخن گفت و افزود، هر چه “پایگاه ضدروسی” بزرگ‌تر و نزدیک‌تر به مرز روسیه باشد، احتمال آنکه در صورت حمله به روسیه، مورد حملات تلافی‌جویانه قرار گیرند نیز بیشتر است.
